Psalms 22

My God, my God, why hast thou forsaken me? why art thou so far from helping me, and from the words of my roaring?

Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αγελεθ Σαχαρ. Ψαλμος του Δαβιδ. Θεε μου, Θεε μου, δια τι με εγκατελιπες; δια τι ιστασαι μακραν απο της σωτηριας μου και απο των λογων των στεναγμων μου;

O my God, I cry in the daytime, but thou hearest not; and in the night season, and am not silent.

Θεε μου, κραζω την ημεραν, και δεν αποκρινεσαι και την νυκτα, και δεν σιωπω.

But thou art holy, O thou that inhabitest the praises of Israel.

Συ δε ο Αγιος κατοικεις μεταξυ των επαινων του Ισραηλ.

Our fathers trusted in thee: they trusted, and thou didst deliver them.

Επι σε ηλπισαν οι πατερες ημων ηλπισαν, και ηλευθερωσας αυτους.

They cried unto thee, and were delivered: they trusted in thee, and were not confounded.

Προς σε εκραξαν και εσωθησαν επι σε ηλπισαν και δεν κατησχυνθησαν.

But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised of the people.

Εγω δε ειμαι σκωληξ και ουχι ανθρωπος ονειδος ανθρωπων και εξουθενημα του λαου.

All they that see me laugh me to scorn: they shoot out the lip, they shake the head, saying,

Με εμυκτηρισαν παντες οι βλεποντες με ανοιγουσι τα χειλη, κινουσι την κεφαλην, λεγοντες,

He trusted on the LORD that he would deliver him: let him deliver him, seeing he delighted in him.

Ηλπισεν επι τον Κυριον ας ελευθερωση αυτον ας σωση αυτον, επειδη θελει αυτον.

But thou art he that took me out of the womb: thou didst make me hope when I was upon my mother's breasts.

Αλλα συ εισαι ο εκσπασας με εκ της κοιλιας η ελπις μου απο των μαστων της μητρος μου.

I was cast upon thee from the womb: thou art my God from my mother's belly.

Επι σε ερριφθην εκ μητρας εκ κοιλιας της μητρος μου συ εισαι ο Θεος μου.

Be not far from me; for trouble is near; for there is none to help.

Μη απομακρυνθης απ εμου διοτι η θλιψις ειναι πλησιον διοτι ουδεις ο βοηθων.

Many bulls have compassed me: strong bulls of Bashan have beset me round.

Ταυροι πολλοι με περιεκυκλωσαν ταυροι δυνατοι εκ Βασαν με περιεστοιχισαν.

They gaped upon me with their mouths, as a ravening and a roaring lion.

Ηνοιξαν επ εμε το στομα αυτων, ως λεων αρπαζων και βρυχομενος.

I am poured out like water, and all my bones are out of joint: my heart is like wax; it is melted in the midst of my bowels.

Εξεχυθην ως υδωρ, και εξηρθρωθησαν παντα τα οστα μου η καρδια μου εγεινεν ως κηριον, κατατηκεται εν μεσω των εντοσθιων μου.

My strength is dried up like a potsherd; and my tongue cleaveth to my jaws; and thou hast brought me into the dust of death.

Η δυναμις μου εξηρανθη ως οστρακον, και η γλωσσα μου εκολληθη εις τον λαρυγγα μου και συ με κατεβιβασας εις το χωμα του θανατου.

For dogs have compassed me: the assembly of the wicked have inclosed me: they pierced my hands and my feet.

Διοτι κυνες με περιεκυκλωσαν συναξις πονηρευομενων με περιεκλεισεν ετρυπησαν τας χειρας μου και τους ποδας μου

I may tell all my bones: they look and stare upon me.

Δυναμαι να αριθμησω παντα τα οστα μου ουτοι με ενατενιζουσι και με παρατηρουσι.

They part my garments among them, and cast lots upon my vesture.

Διεμερισθησαν τα ιματια μου εις εαυτους και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον.

But be not thou far from me, O LORD: O my strength, haste thee to help me.

Αλλα συ, Κυριε, μη απομακρυνθης συ, η δυναμις μου, σπευσον εις βοηθειαν μου.

Deliver my soul from the sword; my darling from the power of the dog.

Ελευθερωσον απο ρομφαιας την ψυχην μου την μεμονωμενην μου απο δυναμεως κυνος.

Save me from the lion's mouth: for thou hast heard me from the horns of the unicorns.

Σωσον με εκ στοματος λεοντος και εισακουσον μου, ελευθερονων με απο κερατων μονοκερωτων.

I will declare thy name unto my brethren: in the midst of the congregation will I praise thee.

Θελω διηγεισθαι το ονομα σου προς τους αδελφους μου εν μεσω συναξεως θελω σε επαινει.

Ye that fear the LORD, praise him; all ye the seed of Jacob, glorify him; and fear him, all ye the seed of Israel.

Οι φοβουμενοι τον Κυριον, αινειτε αυτον απαν το σπερμα Ιακωβ, δοξασατε αυτον και φοβηθητε αυτον, απαν το σπερμα Ισραηλ.

For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; neither hath he hid his face from him; but when he cried unto him, he heard.

Διοτι δεν εξουθενωσε και δεν απεστραφη την θλιψιν του τεθλιμμενου, και δεν εκρυψε το προσωπον αυτου απ αυτου και οτε εβοησε προς αυτον, εισηκουσεν.

My praise shall be of thee in the great congregation: I will pay my vows before them that fear him.

Απο σου θελει αρχιζει η αινεσις μου εν εκκλησια μεγαλη θελω αποδωσει τας ευχας μου ενωπιον των φοβουμενων αυτον.

The meek shall eat and be satisfied: they shall praise the LORD that seek him: your heart shall live for ever.

Οι τεθλιμμενοι θελουσι φαγει και θελουσι χορτασθη θελουσιν αινεσει τον Κυριον οι εκζητουντες αυτον η καρδια σας θελει ζη εις τον αιωνα.

All the ends of the world shall remember and turn unto the LORD: and all the kindreds of the nations shall worship before thee.

Θελουσιν ενθυμηθη και επιστραφη προς τον Κυριον παντα τα περατα της γης και θελουσι προσκυνησει ενωπιον σου πασαι αι φυλαι των εθνων.

For the kingdom is the LORD'S: and he is the governor among the nations.

Διοτι του Κυριου ειναι η βασιλεια, και αυτος εξουσιαζει τα εθνη.

All they that be fat upon earth shall eat and worship: all they that go down to the dust shall bow before him: and none can keep alive his own soul.

Θελουσι φαγει και θελουσι προσκυνησει παντες οι παχεις της γης ενωπιον αυτου θελουσι κλινει παντες οι καταβαινοντες εις το χωμα και ουδεις την ζωην αυτου θελει δυνηθη να φυλαξη.

A seed shall serve him; it shall be accounted to the Lord for a generation.

Οι μεταγενεστεροι θελουσι δουλευσει αυτον θελουσιν αναγραφη εις τον Κυριον ως γενεα αυτου.

They shall come, and shall declare his righteousness unto a people that shall be born, that he hath done this.

Θελουσιν ελθει και αναγγειλει την δικαιοσυνην αυτου, προς λαον, οστις μελλει να γεννηθη διοτι αυτος εκαμε τουτο.