Psalms 114

When Israel went out of Egypt, the house of Jacob from a people of strange language;

وقتی بنی‌اسرائیل مصر را ترک کرد و وقتی فرزندان یعقوب از سرزمین بیگانه خارج شدند،

Judah was his sanctuary, and Israel his dominion.

یهودا قوم مقدّس او و اسرائیل ملک خاص او گردید.

The sea saw it, and fled: Jordan was driven back.

دریای سرخ با دیدن آنها گریخت و رود اردن به عقب بازگشت.

The mountains skipped like rams, and the little hills like lambs.

کوهها مانند قوچها و تپّه‌ها، همچون برّه‌ها به جست و خیز پرداختند.

What ailed thee, O thou sea, that thou fleddest? thou Jordan, that thou wast driven back?

ای دریا تو را چه شده است که گریختی؟ و ای رود اردن چرا به عقب برگشتی؟

Ye mountains, that ye skipped like rams; and ye little hills, like lambs?

ای کوهها و ای تپّه‏ها چرا مانند قوچها به جست و خیز پرداختید؟

Tremble, thou earth, at the presence of the Lord, at the presence of the God of Jacob;

ای زمین در برابر خداوند و در حضور خدای یعقوب بلرز،

Which turned the rock into a standing water, the flint into a fountain of waters.

زیرا او کسی است که صخره را به دریاچه تبدیل نمود و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری ساخت.