Psalms 109

Hold not thy peace, O God of my praise;

خدایا، نام تو را ستایش می‌کنم، خاموش مباش.

For the mouth of the wicked and the mouth of the deceitful are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue.

زیرا مردم شریر و دروغگو زبان به بدگویی من گشوده‌اند و دربارهٔ من دروغ می‌گویند.

They compassed me about also with words of hatred; and fought against me without a cause.

سخنان نفرت‌انگیز می‌گویند و بدون سبب با من می‌جنگند.

For my love they are my adversaries: but I give myself unto prayer.

من آنها را دوست دارم و برایشان دعا می‌کنم امّا آنها با من مخالفت می‌کنند.

And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.

جواب خوبی‌های مرا با بدی می‌دهند و در عوض محبّت، دشمنی می‌کنند.

Set thou a wicked man over him: and let Satan stand at his right hand.

حاکم ظالمی را بر او بگمار و یکی از دشمنانش را تا علیه او شهادت بدهد.

When he shall be judged, let him be condemned: and let his prayer become sin.

در دادگاه محکوم شود و دعایش هم گناه محسوب گردد!

Let his days be few; and let another take his office.

عمرش کوتاه شود و دیگری جا و مقامش را بگیرد!

Let his children be fatherless, and his wife a widow.

فرزندانش یتیم شوند و زنش بیوه گردد!

Let his children be continually vagabonds, and beg: let them seek their bread also out of their desolate places.

اطفالش آواره شوند و به گدایی بیفتند، از ویرانه‌ای که زندگی می‌کنند رانده گردند!

Let the extortioner catch all that he hath; and let the strangers spoil his labour.

طلبکارانش مال و دارایی‌اش را غصب کنند و بیگانگان حاصل زحمتش را به تاراج ببرند.

Let there be none to extend mercy unto him: neither let there be any to favour his fatherless children.

کسی بر او رحم نکند و هیچ‌کس یتیمانی را که او از خود به جا می‌گذارد، مورد لطف و توجّه قرار ندهد.

Let his posterity be cut off; and in the generation following let their name be blotted out.

نسل او قطع، و نامش از صفحهٔ روزگار محو گردد!

Let the iniquity of his fathers be remembered with the LORD; and let not the sin of his mother be blotted out.

خداوند شرارت ‌نیاکانش را فراموش نکند و گناهان مادرش را نیامرزد!

Let them be before the LORD continually, that he may cut off the memory of them from the earth.

کارهای بد او همیشه مدّ نظر خداوند باشد، امّا خاطرهٔ او از روی زمین محو شود!

Because that he remembered not to shew mercy, but persecuted the poor and needy man, that he might even slay the broken in heart.

زیرا او هرگز به کسی رحم نکرد، بلکه به فقیران و محتاجان و بی‌کسان، آزار رسانید و آنان را کشت.

As he loved cursing, so let it come unto him: as he delighted not in blessing, so let it be far from him.

او دوست داشت که دیگران را لعنت کند، اکنون خودش را لعنت کن. نمی‌خواست به کسی برکت برساند، پس هیچ‌کس او را برکت نرساند.

As he clothed himself with cursing like as with his garment, so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones.

لعنت را مثل لباس به تن می‌کرد، پس اکنون لعنت مانند آب در بدنش و مثل روغن در استخوانهایش نفوذ کند.

Let it be unto him as the garment which covereth him, and for a girdle wherewith he is girded continually.

اینک لعنت مانند لباسی که می‌پوشید و مانند کمربندی که به کمر می‌بست، او را بپوشاند.

Let this be the reward of mine adversaries from the LORD, and of them that speak evil against my soul.

خداوند دشمنانم و کسانی را که از من بدگویی می‌کنند، چنین جزا بدهد.

But do thou for me, O GOD the Lord, for thy name's sake: because thy mercy is good, deliver thou me.

امّا ای خدا و ای خداوند من، به‌خاطر نام خود به من کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت مرا نجات بده.

For I am poor and needy, and my heart is wounded within me.

من مسکین و نیازمندم، درد و غم تا اعماق قلبم رخنه کرده است.

I am gone like the shadow when it declineth: I am tossed up and down as the locust.

مانند سایهٔ غروب در حال فنا هستم و مانند ملخی رانده شده‌ام.

My knees are weak through fasting; and my flesh faileth of fatness.

از بس روزه گرفته‌ام، قوّتی در زانوهایم نمانده و فقط پوست و استخوان شده‌ام.

I became also a reproach unto them: when they looked upon me they shaked their heads.

پیش دشمنانم رسوا و مسخره شده‌ام و وقتی مرا می‌بینند، سر خود را می‌جنبانند.

Help me, O LORD my God: O save me according to thy mercy:

ای خداوند و خدای من، مرا کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت، مرا نجات بده

That they may know that this is thy hand; that thou, LORD, hast done it.

تا دشمنانم بدانند که تو ای خداوند، نجات‌دهندهٔ من هستی.

Let them curse, but bless thou: when they arise, let them be ashamed; but let thy servant rejoice.

آنها مرا لعنت می‌کنند، امّا تو مرا برکت بده، تا بدخواهانم شرمنده شوند و این بنده‌ات شادمان گردد.

Let mine adversaries be clothed with shame, and let them cover themselves with their own confusion, as with a mantle.

دشمنانم را رسوا گردان و آنها را با شرم و خجالت بپوشان!

I will greatly praise the LORD with my mouth; yea, I will praise him among the multitude.

با زبان خود از خداوند بسیار تشکّر خواهم نمود و در حضور همهٔ مردم، او را ستایش خواهم كرد.

For he shall stand at the right hand of the poor, to save him from those that condemn his soul.

زیرا از مردم مسکین و فقیر حمایت می‌نماید و از دست کسانی‌که آنان را محکوم به مرگ می‌کنند، رهایی می‌بخشد.