Psalms 107

O give thanks unto the LORD, for he is good: for his mercy endureth for ever.

خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیكوست و محبّت او پایدار و ابدی است.

Let the redeemed of the LORD say so, whom he hath redeemed from the hand of the enemy;

آنانی که به وسیلهٔ خداوند نجات یافته‌اند بگویند، که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است

And gathered them out of the lands, from the east, and from the west, from the north, and from the south.

و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب، از سرزمینهای بیگانه بازگردانیده است.

They wandered in the wilderness in a solitary way; they found no city to dwell in.

بعضی‌ها در بیابان آواره و سرگردان بودند و شهری نداشتند تا در آن سکونت نمایند.

Hungry and thirsty, their soul fainted in them.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لبشان رسیده بود.

Then they cried unto the LORD in their trouble, and he delivered them out of their distresses.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند، و او آنها را از پریشانی نجات داد.

And he led them forth by the right way, that they might go to a city of habitation.

سپس آنها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد که بتوانند در آن ساکن گردند.

Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

For he satisfieth the longing soul, and filleth the hungry soul with goodness.

او تشنگان را سیراب می‌کند و گرسنگان را با خوراکهای نیکو سیر می‌گرداند.

Such as sit in darkness and in the shadow of death, being bound in affliction and iron;

برخی در تاریکی و ظلمت، در زندان، در غُل و زنجیر به سر می‌برند.

Because they rebelled against the words of God, and contemned the counsel of the most High:

زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاوردند.

Therefore he brought down their heart with labour; they fell down, and there was none to help.

زیر بار کار و زحمت، پشت آنها خم شده، از پای افتاده بودند و کسی به کمكشان نرسید.

Then they cried unto the LORD in their trouble, and he saved them out of their distresses.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

He brought them out of darkness and the shadow of death, and brake their bands in sunder.

آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد و از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.

Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

For he hath broken the gates of brass, and cut the bars of iron in sunder.

زیرا او دروازه‌های برنزی و میله‏های آهنین را درهم شکسته است.

Fools because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.

بعضی به‌خاطر روش گناه‌آلود خود رنج می‌کشیدند و به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.

Their soul abhorreth all manner of meat; and they draw near unto the gates of death.

اشتهای خود را از دست داده و پایشان به لب گور رسیده بود.

Then they cry unto the LORD in their trouble, and he saveth them out of their distresses.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

He sent his word, and healed them, and delivered them from their destructions.

او با کلامش آنها را شفا داده از مرگ رهانید.

Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

پس آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدارش و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکر کنند.

And let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with rejoicing.

برایش قربانی تشکّر تقدیم کنند و با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!

They that go down to the sea in ships, that do business in great waters;

بعضی با کشتی به دریا رفته، به تجارت مشغول شدند.

These see the works of the LORD, and his wonders in the deep.

آنها کارهای خداوند و کارهای عجیب او را در عمق دریاها مشاهده کردند.

For he commandeth, and raiseth the stormy wind, which lifteth up the waves thereof.

به فرمان او بادی شدید برخاست و امواج دریا را متلاطم ساخت.

They mount up to the heaven, they go down again to the depths: their soul is melted because of trouble.

کشتی‌ها گاهی به هوا پرتاب می‌شدند و گاهی به اعماق آب فرو می‌رفتند و سرنشینان آنها از ترس، نیمه‌جان شده بودند.

They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and are at their wits' end.

مانند مستان تلو‌تلو می‌خوردند و عقل خود را از دست داده بودند.

Then they cry unto the LORD in their trouble, and he bringeth them out of their distresses.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

He maketh the storm a calm, so that the waves thereof are still.

توفان را آرام کرد و امواج دریا ساکت شد.

Then are they glad because they be quiet; so he bringeth them unto their desired haven.

آنها از آرامی خوشحال شدند و خداوند آنها را به بندر مقصود رسانید.

Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده، شکر کنند.

Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the assembly of the elders.

عظمت و جلال او را در میان مردم بیان کنند و او را در حضور رهبران ستایش نمایند.

He turneth rivers into a wilderness, and the watersprings into dry ground;

خداوند رودخانه‌ها را به بیابان تبدیل می‌کند و چشمه‌های آب را خشک می‌سازد.

A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.

زمینهای حاصلخیز را به‌خاطر ساکنان شریر آن به شوره‌زار مبدّل می‌نماید.

He turneth the wilderness into a standing water, and dry ground into watersprings.

بیابانها را به برکه‌های آب، و زمینهای خشک را به چشمه‌سار تبدیل می‌کند.

And there he maketh the hungry to dwell, that they may prepare a city for habitation;

مردمان گرسنه را در آنجا ساکن می‌سازد تا برای خود شهری بسازند.

And sow the fields, and plant vineyards, which may yield fruits of increase.

در آنجا به زراعت می‌پردازند و تاکستان غرس می‌کنند و حاصل آن را برمی‌چینند.

He blesseth them also, so that they are multiplied greatly; and suffereth not their cattle to decrease.

قوم خود را برکت داد و فرزندان آنان را بسیار ساخت و نگذاشت که گلّه‏ها و رمه‏های ایشان کم شوند.

Again, they are minished and brought low through oppression, affliction, and sorrow.

چون قوم خدا، توسط ظلم و ستم دشمنان شکست می‌خوردند و به آنها توهین می‌شد،

He poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in the wilderness, where there is no way.

خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل و در ویرانه‏ها آواره ساخت.

Yet setteth he the poor on high from affliction, and maketh him families like a flock.

امّا نیازمندان را از رنج رهانید و تعداد خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏ها زیاد کرد.

The righteous shall see it, and rejoice: and all iniquity shall stop her mouth.

مردمان نیك، اینها را می‌بینند و خوشحال می‌شوند، امّا شریران خاموش می‌گردند.

Whoso is wise, and will observe these things, even they shall understand the lovingkindness of the LORD.

خردمندان به اینها دقّت کنند و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.