Psalms 79

Salmo di Asaf. O Dio, le nazioni sono entrate nella tua eredità, hanno contaminato il tempio della tua santità, han ridotto Gerusalemme in un mucchio di rovine;

خدایا، امّتها به سرزمین تو داخل شده، معبد مقدّس تو را بی‌حرمت ساخته و اورشلیم را به ویرانه‌ای تبدیل نمودند.

hanno dato i cadaveri del tuoi servitori in pasto agli uccelli del cielo, la carne de’ tuoi santi alle fiere della terra.

جنازه‌های بندگان تو را خوراک مرغان هوا ساختند و گوشت بدن خادمان تو را به حیوانات وحشی دادند.

Hanno sparso il loro sangue come acqua intorno a Gerusalemme, e non v’è stato alcuno che li seppellisse.

خونشان را مانند آب در اطراف اورشلیم پاشیدند و کسی باقی نماند که آنها را به خاک بسپارد.

Noi siam diventati un vituperio per i nostri vicini, un oggetto di scherno e di derisione per quelli che ci circondano.

در مقابل همسایگان خود، خوار و ذلیل گشته‏‌ایم و آنها ما را مسخره می‌کنند.

Fino a quando, o Eterno? Sarai tu adirato per sempre? La tua gelosia arderà essa come un fuoco?

خداوندا، آیا برای همیشه با ما خشمگین خواهی بود؟ آیا خشم تو ما را همچون آتش خواهد سوزانید؟

Spandi l’ira tua sulle nazioni che non ti conoscono, e sopra i regni che non invocano il tuo nome.

خشم خود را بر سر ملّتهایی که تو را نمی‌شناسند و مردمی که تو را نمی‌پرستند بریز.

Poiché hanno divorato Giacobbe, e hanno desolato la sua dimora.

چون آنها بودند که قوم تو را کشتند و سرزمین تو را ویران کردند.

Non ricordare contro noi le iniquità de’ nostri antenati; affrettati, ci vengano incontro le tue compassioni, poiché siamo in molto misero stato.

ما را به‌خاطر گناهان اجدادمان مجازات نکن. اینک بر ما رحم کن، زیرا که ما امید خود را از دست داده‌ایم.

Soccorrici, o Dio della nostra salvezza, per la gloria del tuo nome, e liberaci, e perdona i nostri peccati, per amor del tuo nome.

خدایا، به‌خاطر حرمت نام خود، ما را کمک کن، ما را نجات بده و گناهان ما را بیامرز.

Perché direbbero le nazioni: Dov’è l’Iddio loro? Fa’ che la vendetta del sangue sparso de’ tuoi servitori sia nota fra le nazioni, dinanzi agli occhi nostri.

چرا باید قومهای خدا نشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» بگذار وقتی‌که تو قومها را به‌خاطر ریختن خون بندگانت مجازات می‌کنی، ما به چشم خود ببینیم.

Giunga dinanzi a te il gemito de’ prigionieri; secondo la potenza del tuo braccio, scampa quelli che son condannati a morte.

به نالهٔ زندانیان گوش بده و با قدرت خود آنهایی را که محکوم به مرگ هستند، آزاد کن.

E rendi ai nostri vicini a sette doppi in seno il vituperio che t’hanno fatto, o Signore!

کسانی که تو را بی‌حرمت می‌کنند، هفت برابر مجازات کن.

E noi, tuo popolo e gregge del tuo pasco, ti celebreremo in perpetuo, pubblicheremo la tua lode per ogni età.

آنگاه ما که قوم تو و گوسفندان چراگاه تو هستیم همیشه سپاسگزار تو خواهیم بود و تا ابد تو را پرستش خواهیم نمود.