Job 36

Poi Elihu seguitando disse:

صبور باش و قدری بیشتر گوش بده که از طرف خدا چه می‌گویم.

"Aspetta un po’, io t’istruirò; perché c’è da dire ancora a pro di Dio.

صبور باش و قدری بیشتر گوش بده که از طرف خدا چه می‌گویم.

Io trarrò la mia scienza da lontano e renderò giustizia a colui che m’ha fatto.

معلومات خود را به کار می‌گیرم تا نشان بدهم که خالق من، خدا عادل است.

Per certo, le mie parole non son bugiarde; ti sta dinanzi un uomo dotato di perfetta scienza.

من که در برابر تو ایستاده‌ام دروغ نمی‌گویم و دانش من کامل است.

Ecco, Iddio è potente, ma non disdegna nessuno; è potente per la forza dell’intelletto suo.

خدا در واقع با عظمت و داناست و کسی را ذلیل و خوار نمی‌شمارد.

Ei non lascia viver l’empio, e fa ragione ai miseri.

اشخاص شریر را زنده نمی‌گذارد و به داد مردم مظلوم می‌رسد.

Non storna lo sguardo suo dai giusti, ma li pone coi re sul trono, ve li fa sedere per sempre, e così li esalta

به مردمان نیک توجّه دارد و آنها را به تخت پادشاهی می‌نشاند و تا به ابد سرفراز می‌سازد.

Se gli uomini son talora stretti da catene se son presi nei legami dell’afflizione,

امّا اگر با زنجیرها بسته شوند و به‌خاطر آنچه که انجام داده‌اند به مصیبتی گرفتار شوند،

Dio fa lor conoscere la lor condotta, le loro trasgressioni, giacché si sono insuperbiti;

خدا خطاها و گناهشان را که از روی غرور مرتکب شده‌اند، به رخ آنها می‌کشد.

egli apre così i loro orecchi a’ suoi ammonimenti, e li esorta ad abbandonare il male.

گوشهایشان را باز می‌کند تا دستورات او را بشنوند و از کارهای خطا دست بکشند.

Se l’ascoltano, se si sottomettono, finiscono i loro giorni nel benessere, e gli anni loro nella gioia;

هرگاه سخنان او را شنیده، از او اطاعت کنند، در تمام عمر خود سعادتمند و خوشحال خواهند شد.

ma, se non l’ascoltano, periscon trafitti da’ suoi dardi, muoiono per mancanza d’intendimento.

امّا اگر نافرمانی کنند، با شمشیر کشته می‌شوند و در نادانی خواهند مرد.

Gli empi di cuore s’abbandonano alla collera, non implorano Iddio quand’ei gl’incatena;

آنانی که بی‌خدا می‌باشند، همیشه خشمگین هستند و حتّی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی‌طلبند.

così muoiono nel fior degli anni, e la lor vita finisce come quella dei dissoluti;

در جوانی می‌میرند و عمرشان با ننگ و رسوایی به پایان می‌رسد.

ma Dio libera l’afflitto mediante l’afflizione, e gli apre gli orecchi mediante la sventura.

امّا خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می‌دهد و در حقیقت وقتی‌که رنج می‌بینند، گوشهایشان را باز می‌کنند.

Te pure ei vuol trarre dalle fauci della distretta, al largo, dove non è più angustia, e coprir la tua mensa tranquilla di cibi succulenti.

خدا تو را از رنج و مصیبت می‌رهاند و به جایی می‌آورد که خوشبخت و آرام باشی و سفرهٔ تو را با نعمات خود پُر می‌کند.

Ma, se giudichi le vie di Dio come fan gli empi, il giudizio e la sentenza di lui ti piomberanno addosso.

امّا اکنون به‌خاطر شرارت خود سزاوار مجازات هستی.

Bada che la collera non ti trasporti alla bestemmia, e la grandezza del riscatto non t’induca a fuorviare!

پس احتیاط کن، مبادا کسی تو را با رشوه و ثروت از راه راست منحرف سازد.

Farebbe egli caso delle tue ricchezze? Non han valore per lui, né l’oro, né tutta la possanza dell’opulenza.

ناله و فریاد تو سودی ندارد و با قدرت خود نمی‌توانی از مصیبت رهایی یابی.

Non anelare a quella notte che porta via i popoli dal luogo loro.

در آرزوی فرا رسیدن شب نباش، چرا که شب وقت هلاکت ملّتهاست.

Guardati bene dal volgerti all’iniquità, tu che sembri preferirla all’afflizione.

به راه گناه مرو، زیرا به‌خاطر گناه بود که تو به این مصیبتها گرفتار شدی.

Vedi, Iddio è eccelso nella sua potenza; chi può insegnare come lui?

به یادآور که قدرت خدا چقدر عظیم است؛ او معلّمی است که همتا ندارد.

Chi gli prescrive la via da seguire? Chi osa dirgli: "Tu hai fatto male?"

چه کسی می‌تواند به او بگوید که چه کند و یا او را متّهم به بی‌عدالتی نماید؟

Pensa piuttosto a magnificar le sue opere; gli uomini le celebrano nei loro canti,

مردم همیشه کارهای خدا را ستایش کرده‌اند، تو هم باید او را به‌خاطر کارهایش ستایش کنی.

tutti le ammirano, il mortale le contempla da lungi.

همهٔ مردم کارهای او را دیده‌اند و از دور مشاهده کرده‌اند.

Sì, Iddio è grande e noi non lo possiam conoscere; incalcolabile è il numero degli anni suoi.

ما نمی‌توانیم عظمت خدا را بکلّی درک کنیم و به ازلی بودن او پی ببریم.

Egli attrae a sé le gocciole dell’acqua; dai vapori ch’egli ha formato stilla la pioggia.

او آب را به صورت بخار به هوا می‌فرستد و از آن قطرات باران را می‌سازد.

Le nubi la spandono, la rovesciano sulla folla de’ mortali.

بعد ابرها باران را به فراوانی برای انسان می‌ریزند.

E chi può capire lo spiegamento delle nubi, i fragori che scoppiano nel suo padiglione?

کسی نمی‌داند که ابرها چگونه در آسمان حرکت می‌کنند و غرّش رعد از آسمان خدا چگونه برمی‌خیزد!

Ecco, ora egli spiega intorno a sé la sua luce, or prende per coperta le profondità del mare.

می‌بینید که چگونه آسمان را با برق روشن می‌سازد، امّا اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.

Per tal modo punisce i popoli, e dà loro del cibo in abbondanza.

خدا روزیِ مردم را آماده کرده، به فراوانی به آنها می‌دهد.

S’empie di fulmini le mani, e li lancia contro gli avversari.

برق را با دستهای خود می‌گیرد و به هدف می‌زند.

Il rombo del tuono annunzia ch’ei viene, gli animali lo presenton vicino.

رعد، فرا رسیدن توفان را اعلام می‌کند و حیوانات هم از آمدن آن باخبر می‌شوند.