Job 32

Quei tre uomini cessarono di rispondere a Giobbe perché egli si credeva giusto.

آن سه دوست ایّوب دیگر جوابی نداشتند که به او بدهند، زیرا او خودش را بی‌گناه می‌دانست.

Allora l’ira di Elihu, figliuolo di Barakeel il Buzita, della tribù di Ram, s’accese:

آنگاه شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از خاندان رام، که در آنجا حاضر بود خشمگین شد، چون ایّوب خود را بی‌گناه می‌دانست و خدا را متّهم می‌کرد.

s’accese contro Giobbe, perché riteneva giusto sé stesso anziché Dio; s’accese anche contro i tre amici di lui perché non avean trovato che rispondere, sebbene condannassero Giobbe.

او همچنین بر آن سه دوست ایّوب خشمگین بود؛ زیرا هرچند جواب درستی نداشتند تا ایّوب را قانع کنند که گناهکار است، او را محکوم می‌ساختند.

Ora, siccome quelli erano più attempati di lui,

الیهو تا آن لحظه صبر کرده و به ایّوب جوابی نداده بود، چون دیگران از او بزرگتر بودند.

Elihu aveva aspettato a parlare a Giobbe; ma quando vide che dalla bocca di quei tre uomini non usciva più risposta, s’accese d’ira.

ولی وقتی دید که آنها ساکت مانده‌اند، خشمگین شد.

Ed Elihu, figliuolo di Barakeel il Buzita, rispose e disse: "Io son giovine d’età e voi siete vecchi; perciò mi son tenuto indietro e non ho ardito esporvi il mio pensiero.

پس الیهو رشتهٔ سخن را به دست گرفته گفت: چون من جوانتر از شما هستم، بنابراین ترسیدم که اظهار عقیده کنم.

Dicevo: "Parleranno i giorni, e il gran numero degli anni insegnerà la sapienza".

به خود گفتم که شما پیرترید و باید از روی تجربهٔ سالهای عمر خود با حکمت سخن بگویید.

Ma, nell’uomo, quel che lo rende intelligente è lo spirito, è il soffio dell’Onnipotente.

امّا این روح خدای قادر مطلق است که به انسان حکمت می‌بخشد،

Non quelli di lunga età sono sapienti, né i vecchi son quelli che comprendono il giusto.

سن و سال نیست که به ما حکمت می‌آموزد یا کمک می‌کند که بفهمیم چه چیزی درست است.

Perciò dico: "Ascoltatemi; vi esporrò anch’io il mio pensiero".

پس حالا به من گوش بدهید، تا نظر خود را برای شما بیان کنم.

Ecco, ho aspettato i vostri discorsi, ho ascoltato i vostri argomenti, mentre andavate cercando altre parole.

من با صبر و دقّت به سخنان و دلایل شما گوش دادم، امّا هیچ‌کدام شما نتوانستید جواب قانع کننده‌ای به ایّوب بدهید و ثابت کنید که او گناهکار است.

V’ho seguito attentamente, ed ecco, nessun di voi ha convinto Giobbe, nessuno ha risposto alle sue parole.

من با صبر و دقّت به سخنان و دلایل شما گوش دادم، امّا هیچ‌کدام شما نتوانستید جواب قانع کننده‌ای به ایّوب بدهید و ثابت کنید که او گناهکار است.

Non avete dunque ragione di dire: "Abbiam trovato la sapienza! Dio soltanto lo farà cedere; non l’uomo!"

نگویید که ما حکیم هستیم و تنها خدا می‌تواند گناهکار را به‌خاطر گناهش مقصّر بداند.

Egli non ha diretto i suoi discorsi contro a me, ed io non gli risponderò colle vostre parole.

ایّوب با شما صحبت می‌کرد نه با من. اگر با من صحبت می‌کرد، طور دیگری به او جواب می‌دادم.

Eccoli sconcertati! non rispondon più, non trovan più parole.

شما دیگر جرأت ندارید که جوابی بدهید یا حرفی بزنید.

Ed ho aspettato che non parlassero più, che restassero e non rispondessero più.

اکنون چون شما سکوت کرده‌اید، من نمی‌توانم خاموش بنشینم و چیزی نگویم.

Ma ora risponderò anch’io per mio conto, esporrò anch’io il mio pensiero!

من می‌خواهم حرف خود را بزنم و عقیدهٔ خود را بیان کنم،

Perché son pieno di parole, e lo spirito ch’è dentro di me mi stimola.

زیرا حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Ecco, il mio seno è come vin rinchiuso, è simile ad otri pieni di vin nuovo, che stanno per scoppiare.

دل من مثل مَشکِ شراب پُر و نزدیک به ترکیدن است.

Parlerò dunque e mi solleverò, aprirò le labbra e risponderò!

تا حرف نزنم آرام نمی‌گیرم، پس باید حرف بزنم.

E lasciate ch’io parli senza riguardi personali, senza adulare alcuno;

من از کسی طرفداری نمی‌کنم و از روی چاپلوسی حرف نمی‌زنم،

poiché adulare io non so; se lo facessi, il mio Fattore tosto mi torrebbe di mezzo.

زیرا اگر تملّق و چاپلوسی کنم، خالقم به حیات من خاتمه می‌دهد.