Job 19

Allora Giobbe rispose e disse:

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

"Fino a quando affliggerete l’anima mia e mi tormenterete coi vostri discorsi?

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

Son già dieci volte che m’insultate, e non vi vergognate di malmenarmi.

بارها به من اهانت کرده‌اید و از رفتار خود با من خجالت نمی‌کشید.

Dato pure ch’io abbia errato, il mio errore concerne me solo.

اگر من گناهی کرده باشم، ضرر آن به خودم می‌رسد و به شما آسیبی نمی‌رساند.

Ma se proprio volete insuperbire contro di me e rimproverarmi la vergogna in cui mi trovo,

شما خود را بهتر و برتر از من می‌دانید و مصیبتهای مرا نتیجهٔ گناه من می‌پندارید.

allora sappiatelo: chi m’ha fatto torto e m’ha avvolto nelle sue reti è Dio.

درحالی‌که خدا این روز بد را بر سر من آورده و به دام خود گرفتارم کرده است.

Ecco, io grido: "Violenza!" e nessuno risponde; imploro aiuto, ma non c’è giustizia!

حتّی وقتی از ظلمی که به من شده است، فریاد می‌زنم و کمک می‌طلبم، کسی به داد من نمی‌رسد.

Dio m’ha sbarrato la via e non posso passare, ha coperto di tenebre il mio cammino.

خدا راه مرا بسته و آن را تاریک کرده است و امید رهایی از این وضع برای من نیست.

M’ha spogliato della mia gloria, m’ha tolto dal capo la corona.

او عزّت و اعتبار مرا از بین برد و هرچه که داشتم از من گرفته.

M’ha demolito a brano a brano, e io me ne vo! ha sradicata come un albero la mia speranza.

از هر طرف مرا خُرد نموده و نهال آرزوهای مرا از ریشه کنده است.

Ha acceso l’ira sua contro di me, e m’ha considerato come suo nemico.

آتش غضب خود را بر من افروخته و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Le sue schiere son venute tutte insieme, si sono spianata la via fino a me, han posto il campo intorno alla mia tenda.

لشکر خود را می‌فرستد تا چادر مرا محاصره کنند.

Egli ha allontanato da me i miei fratelli, i miei conoscenti si son del tutto alienati da me.

او خانواده‌ام را از من جدا کرد و آشنایانم را با من بیگانه ساخت.

M’hanno abbandonato i miei parenti, gl’intimi miei m’hanno dimenticato.

خویشاوندان و دوستانِ نزدیک من، فراموشم کرده‌اند

I miei domestici e le mie serve mi trattan da straniero; agli occhi loro io sono un estraneo.

و مهمان خانه‌ام مرا از یاد برده است. کنیزان خانه‌ام مرا نمی‌شناسند و برای آنها بیگانه شده‌ام.

Chiamo il mio servo, e non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.

خدمتکار خود را با زاری و التماس صدا می‌کنم، امّا او جوابم را نمی‌دهد.

Il mio fiato ripugna alla mia moglie, faccio pietà a chi nacque dal seno di mia madre.

زن من طاقت بوی دهان مرا ندارد و برادرانم از من بیزار هستند.

Perfino i bimbi mi sprezzano; se cerco d’alzarmi mi scherniscono.

حتّی بچّه‌ها با حقارت به من می‌نگرند و مسخره‌ام می‌کنند.

Tutti gli amici più stretti m’hanno in orrore, e quelli che amavo mi si son vòlti contro.

دوستان صمیمی‌ام از من نفرت دارند و کسانی را که دوست می‌داشتم، از من روی‌گردان شده‌اند.

Le mie ossa stanno attaccate alla mia pelle, alla mia carne, non m’è rimasto che la pelle de’ denti.

از من فقط پوست و استخوان باقیمانده است و به سختی از مرگ گریخته‌ام.

Pietà, pietà di me, voi, miei amici! ché la man di Dio m’ha colpito.

شما دوستان من هستید، بر من رحم کنید، زیرا دست خدا مرا به این روز انداخته است.

Perché perseguitarmi come fa Dio? Perché non siete mai sazi della mia carne?

چرا شما هم مانند خدا مرا عذاب می‌دهید؟ چرا مرا به حال خودم نمی‌گذارید؟

Oh se le mie parole fossero scritte! se fossero consegnate in un libro!

ای کاش سخنان مرا کسی به یاد می‌آورد و در کتابی می‌نوشت

se con lo scalpello di ferro e col piombo fossero incise nella roccia per sempre!…

و یا با قلم آهنین آنها را بر سنگی حک می‌کرد، تا برای همیشه باقی بمانند.

Ma io so che il mio Vindice vive, e che alla fine si leverà sulla polvere.

امّا می‌دانم که نجات‌دهندهٔ من در آسمان است و روزی برای دفاع من به زمین خواهد آمد.

E quando, dopo la mia pelle, sarà distrutto questo corpo, senza la mia carne, vedrò Iddio.

یقین دارم که حتّی پس از آن که گوشت و پوست بدنم بپوسند، خدا را می‌بینم.

Io lo vedrò a me favorevole; lo contempleranno gli occhi miei, non quelli d’un altro… il cuore, dalla brama, mi si strugge in seno!

او برای من بیگانه نیست. او را با همین چشمان خود خواهم دید.

Se voi dite: Come lo perseguiteremo, come troveremo in lui la causa prima dei suoi mali?

وقتی گفتید: «چگونه او را عذاب دهیم؟» از حال رفتم. شما می‌خواستید با بهانه‌ای مرا متّهم سازید.

Temete per voi stessi la spada, ché furiosi sono i castighi della spada affinché sappiate che v’è una giustizia".

پس از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که روز داوری خدا در انتظار شماست.