Psalms 83

Canto. Salmo di Asaf. O Dio, non startene cheto; non rimaner muto ed inerte, o Dio!

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

Poiché, ecco, i tuoi nemici si agitano rumorosamente, e quelli che t’odiano alzano il capo.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Tramano astuti disegni contro il tuo popolo, e si concertano contro quelli che tu nascondi presso di te.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Dicono: Venite, distruggiamoli come nazione, e il nome d’Israele non sia più ricordato.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Poiché si son concertati con uno stesso sentimento, fanno un patto contro di te:

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

le tende di Edom e gl’Ismaeliti; Moab e gli Hagareni;

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Ghebal, Ammon ed Amalek; la Filistia con gli abitanti di Tiro;

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

anche l’Assiria s’è aggiunta a loro; prestano il loro braccio ai figliuoli di Lot. Sela.

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Fa’ a loro come facesti a Midian, a Sisera, a Jabin presso al torrente di Chison,

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

i quali furon distrutti a Endor, e serviron di letame alla terra.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Rendi i loro capi simili ad Oreb e Zeeb, e tutti i loro principi simili a Zeba e Tsalmunna;

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

poiché dicono: Impossessiamoci delle dimore di Dio.

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Dio mio, rendili simili al turbine, simili a stoppia dinanzi al vento.

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Come il fuoco brucia la foresta, e come la fiamma incendia i monti,

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

così perseguitali con la tua tempesta, e spaventali col tuo uragano.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Cuopri la loro faccia di vituperio, onde cerchino il tuo nome, o Eterno!

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Siano svergognati e costernati in perpetuo, siano confusi e periscano!

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

E conoscano che tu, il cui nome e l’Eterno, sei il solo Altissimo sopra tutta la terra.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.