Psalms 147

Lodate l’Eterno, perché è cosa buona salmeggiare al nostro Dio; perché è cosa dolce, e la lode è convenevole.

Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

L’Eterno edifica Gerusalemme, raccoglie i dispersi d’Israele;

La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

egli guarisce chi ha il cuor rotto, e fascia le loro piaghe.

Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

Egli conta il numero delle stelle, le chiama tutte per nome.

Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

Grande è il Signor nostro, e immenso è il suo potere; la sua intelligenza è infinita.

Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

L’Eterno sostiene gli umili, ma abbatte gli empi fino a terra.

La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

Cantate all’Eterno inni di lode, salmeggiate con la cetra all’Iddio nostro,

Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

che cuopre il cielo di nuvole, prepara la pioggia per la terra, e fa germogliare l’erba sui monti.

Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

Egli dà la pastura al bestiame e ai piccini dei corvi che gridano.

Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

Egli non si compiace della forza del cavallo, non prende piacere nelle gambe dell’uomo.

Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

L’Eterno prende piacere in quelli che lo temono, in quelli che sperano nella sua benignità.

Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

Celebra l’Eterno, o Gerusalemme! Loda il tuo Dio, o Sion!

Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

Perch’egli ha rinforzato le sbarre delle tue porte, ha benedetto i tuoi figliuoli in mezzo a te.

Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

Egli mantiene la pace entro i tuoi confini, ti sazia col frumento più fino.

Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

Egli manda i suoi ordini sulla terra, la sua parola corre velocissima.

Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

Egli dà la neve a guisa di lana, sparge la brina a guisa di cenere.

Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

Egli getta il suo ghiaccio come a pezzi; e chi può reggere dinanzi al suo freddo?

Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

Egli manda la sua parola e li fa struggere; fa soffiare il suo vento e le acque corrono.

Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

Egli fa conoscere la sua parola a Giacobbe, i suoi statuti e i suoi decreti a Israele.

Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

Egli non ha fatto così con tutte le nazioni; e i suoi decreti esse non li conoscono. Alleluia.

Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!