Psalms 129

Canto dei pellegrinaggi. Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza! Lo dica pure Israele:

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza; eppure, non hanno potuto vincermi.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

Degli aratori hanno arato sul mio dorso, v’hanno tracciato i loro lunghi solchi.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

L’Eterno è giusto; egli ha tagliato le funi degli empi.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Siano confusi e voltin le spalle tutti quelli che odiano Sion!

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Siano come l’erba dei tetti, che secca prima di crescere!

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Non se n’empie la mano il mietitore, né le braccia chi lega i covoni;

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

e i passanti non dicono: La benedizione dell’Eterno sia sopra voi; noi vi benediciamo nel nome dell’Eterno!

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.