Psalms 105

Celebrate l’Eterno, invocate il suo nome; fate conoscere le sue gesta fra popoli.

Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

Cantategli, salmeggiategli, meditate su tutte le sue maraviglie.

Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

Gloriatevi nel santo suo nome; si rallegri il cuore di quelli che cercano l’Eterno!

Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

Cercate l’Eterno e la sua forza, cercate del continuo la sua faccia!

Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

Ricordatevi delle maraviglie ch’egli ha fatte, de’ suoi miracoli e dei giudizi della sua bocca,

Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

o voi, progenie d’Abrahamo, suo servitore, figliuoli di Giacobbe, suoi eletti!

Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

Egli, l’Eterno, è l’Iddio nostro; i suoi giudizi s’esercitano su tutta la terra.

Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

Egli si ricorda in perpetuo del suo patto, della parola da lui data per mille generazioni,

Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

del patto che fece con Abrahamo, del giuramento che fece ad Isacco,

Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

e che confermò a Giacobbe come uno statuto, ad Israele come un patto eterno,

Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

dicendo: Io ti darò il paese di Canaan per vostra parte di eredità.

Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

Non erano allora che poca gente, pochissimi e stranieri nel paese,

Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

e andavano da una nazione all’altra, da un regno a un altro popolo.

Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

Egli non permise che alcuno li opprimesse; anzi, castigò dei re per amor loro

Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

dicendo: Non toccate i miei unti, e non fate alcun male ai miei profeti.

Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

Poi chiamò la fame sul paese, e fece mancar del tutto il sostegno del pane.

Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

Mandò dinanzi a loro un uomo. Giuseppe fu venduto come schiavo.

Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

I suoi piedi furon serrati nei ceppi, ei fu messo in catene di ferro,

Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

fino al tempo che avvenne quello che avea detto, e la parola dell’Eterno, nella prova, gli rese giustizia.

Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

Il re mandò a farlo sciogliere, il dominatore di popoli lo mise in libertà;

Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

lo costituì signore della sua casa e governatore di tutti i suoi beni

Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

per incatenare i principi a suo talento, e insegnare ai suoi anziani la sapienza.

Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

Allora Israele venne in Egitto, e Giacobbe soggiornò nel paese di Cham.

Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

Iddio fece moltiplicar grandemente il suo popolo, e lo rese più potente dei suoi avversari.

Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

Poi voltò il cuor loro perché odiassero il suo popolo, e macchinassero frodi contro i suoi servitori.

Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

Egli mandò Mosè, suo servitore, e Aaronne, che aveva eletto.

Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

Essi compiron fra loro i miracoli da lui ordinati, fecero dei prodigi nella terra di Cham.

Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

Mandò le tenebre e fece oscurar l’aria, eppure non osservarono le sue parole.

Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

Cangiò le acque loro in sangue, e fece morire i loro pesci.

Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

La loro terra brulicò di rane, fin nelle camere dei loro re.

Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

Egli parlò, e vennero mosche velenose e zanzare in tutto il loro territorio.

Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

Dette loro grandine invece di pioggia, fiamme di fuoco sul loro paese.

Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

Percosse le loro vigne e i loro fichi e fracassò gli alberi del loro territorio.

Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

Egli parlò e vennero le locuste e i bruchi senza numero,

Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

che divorarono tutta l’erba nel loro paese e mangiarono il frutto della loro terra.

Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

Poi percosse tutti i primogeniti nel loro paese, le primizie d’ogni loro forza.

Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

E fece uscire gli Israeliti con argento ed oro, e non vi fu alcuno, fra le sue tribù, che fosse fiacco.

Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

L’Egitto si rallegrò della loro partenza, poiché la paura d’essi era caduta su loro.

Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

Egli distese una nuvola per ripararli, e accese un fuoco per rischiararli di notte.

Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

A loro richiesta fece venire delle quaglie, e li saziò col pane del cielo.

Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

Egli aprì la roccia e ne scaturirono acque; esse corsero per luoghi aridi, come un fiume.

Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

Poiché egli si ricordò della sua parola santa e d’Abrahamo, suo servitore;

Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

e trasse fuori il suo popolo con allegrezza, e i suoi eletti con giubilo.

Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

E dette loro i paesi delle nazioni, ed essi presero possesso della fatica dei popoli,

Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

perché osservassero i suoi statuti e ubbidissero alle sue leggi. Alleluia.

Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!