Proverbs 8

La sapienza non grida ella? e l’intelligenza non fa ella udire la sua voce?

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

Ella sta in piè al sommo dei luoghi elevati, sulla strada, ai crocicchi;

Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

grida presso le porte, all’ingresso della città, nei viali che menano alle porte:

Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

"Chiamo voi, o uomini principali, e la mia voce si rivolge ai figli del popolo.

Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

Imparate, o semplici, l’accorgimento, e voi, stolti, diventate intelligenti di cuore!

Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

Ascoltate, perché dirò cose eccellenti, e le mie labbra s’apriranno a insegnar cose rette.

Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

Poiché la mia bocca esprime il vero, e le mie labbra abominano l’empietà.

Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

Tutte le parole della mia bocca son conformi a giustizia, non v’è nulla di torto o di perverso in esse.

Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

Son tutte piane per l’uomo intelligente, e rette per quelli che han trovato la scienza.

Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

Ricevete la mia istruzione anziché l’argento, e la scienza anziché l’oro scelto;

Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

poiché la sapienza val più delle perle, e tutti gli oggetti preziosi non la equivalgono.

Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

Io, la sapienza, sto con l’accorgimento, e trovo la scienza della riflessione.

Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

Il timore dell’Eterno è odiare il male; io odio la superbia, l’arroganza, la via del male e la bocca perversa.

Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

A me appartiene il consiglio e il buon successo; io sono l’intelligenza, a me appartiene la forza.

De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

Per mio mezzo regnano i re, e i principi decretano ciò ch’è giusto.

Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

Per mio mezzo governano i capi, i nobili, tutti i giudici della terra.

Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

Io amo quelli che m’amano, e quelli che mi cercano mi trovano.

Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

Con me sono ricchezze e gloria, i beni permanenti e la giustizia.

Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

Il mio frutto e migliore dell’oro fino, e il mio prodotto val più che argento eletto.

Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

Io cammino per la via della giustizia, per i sentieri dell’equità,

Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

per far eredi di beni reali quelli che m’amano, e per riempire i loro tesori.

Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

L’Eterno mi formò al principio de’ suoi atti, prima di fare alcuna delle opere sue, ab antico.

La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

Fui stabilita ab eterno, dal principio, prima che la terra fosse.

Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

Fui generata quando non c’erano ancora abissi, quando ancora non c’erano sorgenti rigurgitanti d’acqua.

Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

Fui generata prima che i monti fossero fondati, prima ch’esistessero le colline,

Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

quand’egli ancora non avea fatto né la terra né i campi né le prime zolle della terra coltivabile.

Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

Quand’egli disponeva i cieli io ero là; quando tracciava un circolo sulla superficie dell’abisso,

Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

quando condensava le nuvole in alto, quando rafforzava le fonti dell’abisso,

Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

quando assegnava al mare il suo limite perché le acque non oltrepassassero il suo cenno, quando poneva i fondamenti della terra,

Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

io ero presso di lui come un artefice, ero del continuo esuberante di gioia, mi rallegravo in ogni tempo nel suo cospetto;

Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

mi rallegravo nella parte abitabile della sua terra, e trovavo la mia gioia tra i figliuoli degli uomini.

Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

Ed ora, figliuoli, ascoltatemi; beati quelli che osservano le mie vie!

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

Ascoltate l’istruzione, siate savi, e non la rigettate!

Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

Beato l’uomo che m’ascolta, che veglia ogni giorno alle mie porte, che vigila alla soglia della mia casa!

Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

Poiché chi mi trova trova la vita, e ottiene favore dall’Eterno.

Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

Ma chi pecca contro di me, fa torto all’anima sua; tutti quelli che m’odiano, amano la morte".

Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.