Proverbs 12

Chi ama la correzione ama la scienza, ma chi odia la riprensione è uno stupido.

Kiu amas instruon, tiu amas scion; Sed kiu malamas atentigon, tiu estas malsaĝulo.

L’uomo buono ottiene il favore dell’Eterno, ma l’Eterno condanna l’uomo pien di malizia.

Bonulo akiras favoron de la Eternulo; Sed homo malica estos kondamnita.

L’uomo non diventa stabile con l’empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa.

Ne fortikiĝos homo per malvirto; Sed la radiko de virtuloj ne ŝanceliĝos.

La donna virtuosa è la corona del marito, ma quella che fa vergogna gli è un tarlo nell’ossa.

Brava virino estas krono por sia edzo; Sed senhonora estas kiel puso en liaj ostoj.

I pensieri dei giusti sono equità, ma i disegni degli empi son frode.

La pensoj de virtuloj estas justeco; La meditado de malvirtuloj estas malico.

Le parole degli empi insidiano la vita, ma la bocca degli uomini retti procura liberazione.

La paroloj de malvirtuloj estas insido pri sango; Sed la buŝo de virtuloj ilin savas.

Gli empi, una volta rovesciati, non sono più, ma la casa dei giusti rimane in piedi.

La malvirtuloj renversiĝos kaj malaperos; Sed la domo de virtuloj staros forte.

L’uomo è lodato in proporzione del suo senno, ma chi ha il cuore pervertito sarà sprezzato.

Oni laŭdas homon laŭ lia saĝo; Sed perversulo estos hontigita.

E’ meglio essere in umile stato ed avere un servo, che fare il borioso e mancar di pane.

Pli bona estas homo negrava, sed laboranta por si, Ol homo, kiu serĉas honoron, sed al kiu mankas pano.

Il giusto ha cura della vita del suo bestiame, ma le viscere degli empi sono crudeli.

Virtulo kompatas la vivon de sia bruto; Sed la koro de malvirtuloj estas kruela.

Chi coltiva la sua terra avrà pane da saziarsi, ma chi va dietro ai fannulloni e privo di senno.

Kiu prilaboras sian teron, tiu havos sate da pano; Sed kiu serĉas vantaĵojn, tiu estas malsaĝulo.

L’empio agogna la preda de’ malvagi, ma la radice dei giusti porta il suo frutto.

Malvirtulo serĉas subtenon de malnobluloj; Sed la radiko de virtuloj donas forton.

Nel peccato delle labbra sta un’insidia funesta, ma il giusto uscirà dalla distretta.

Per siaj pekaj vortoj kaptiĝas malbonulo; Sed virtulo eliras el mizero.

Per il frutto della sua bocca l’uomo è saziato di beni, e ad ognuno è reso secondo l’opera delle sue mani.

Per la fruktoj de sia buŝo homo bone satiĝas; Kaj laŭ la merito de siaj manoj homo ricevas redonon.

La via dello stolto è diritta agli occhi suoi, ma chi ascolta i consigli è savio.

La vojo de malsaĝulo estas ĝusta en liaj okuloj; Sed saĝulo aŭskultas konsilon.

Lo stolto lascia scorger subito il suo cruccio, ma chi dissimula un affronto è uomo accorto.

Malsaĝulo tuj montras sian koleron; Sed saĝulo ignoras ofendon.

Chi dice la verità proclama ciò ch’è giusto, ma il falso testimonio parla con inganno.

Kiu estas verama, tiu eldiras tion, kio estas ĝusta, Sed falsama atestulo trompon.

C’è chi, parlando inconsultamente trafigge come spada, ma la lingua de’ savi reca guarigione.

Ofte nepripensita parolo vundas kiel glavo; Sed la lango de saĝuloj sanigas.

Il labbro veridico è stabile in perpetuo, ma la lingua bugiarda non dura che un istante.

Parolo vera restas fortike por ĉiam; Sed parolo malvera nur por momento.

L’inganno è nel cuore di chi macchina il male, ma per chi nutre propositi di pace v’è gioia.

Malico estas en la koro de malbonintenculoj; Sed ĉe la pacigantoj estas ĝojo.

Nessun male incoglie al giusto, ma gli empi son pieni di guai.

Nenio malbona trafos virtulon; Sed la malvirtuloj havas plene da malbono.

Le labbra bugiarde sono un abominio per l’Eterno, ma quelli che agiscono con sincerità gli sono graditi.

Abomenaĵo por la Eternulo estas buŝo mensogema; Sed kiuj agas laŭ vero, tiuj plaĉas al Li.

L’uomo accorto nasconde quello che sa, ma il cuor degli stolti proclama la loro follia.

Saĝa homo kaŝas scion; Sed la koro de malsaĝuloj elkrias malsaĝecon.

La mano dei diligenti dominerà, ma la pigra sarà tributaria.

La mano de diligentuloj regos; Sed mano maldiligenta pagos tributon.

Il cordoglio ch’è nel cuore dell’uomo l’abbatte, ma la parola buona lo rallegra.

Zorgo en la koro de homo ĝin premas; Sed amika vorto ĝin ĝojigas.

Il giusto indica la strada al suo compagno, ma la via degli empi li fa smarrire.

Al la virtulo estas pli bone, ol al lia proksimulo; Sed la vojo de malvirtuloj ilin erarigas.

Il pigro non arrostisce la sua caccia, ma la solerzia è per l’uomo un tesoro prezioso.

Maldiligenteco ne pretigos al si manĝon; Sed homo diligenta havas riĉecon.

Nel sentiero della giustizia sta la vita, e nella via ch’essa traccia non v’è morte.

Sur la vojo de virto estas vivo, Kaj ĝi estos ebenigita kontraŭ morto.