Job 13

Ecco, l’occhio mio tutto questo l’ha veduto; l’orecchio mio l’ha udito e l’ha inteso.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Quel che sapete voi lo so pur io, non vi sono punto inferiore.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Ma io vorrei parlare con l’Onnipotente, avrei caro di ragionar con Dio;

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

giacché voi siete de’ fabbri di menzogne, siete tutti quanti de’ medici da nulla.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Oh se serbaste il silenzio! esso vi conterebbe come sapienza.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Ascoltate, vi prego, quel che ho da rimproverarvi; state attenti alle ragioni delle mie labbra!

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Volete dunque difendere Iddio parlando iniquamente? sostener la sua causa con parole di frode?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Volete aver riguardo alla sua persona? e costituirvi gli avvocati di Dio?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Sarà egli un bene per voi quando vi scruterà a fondo? credete ingannarlo come s’inganna un uomo?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Certo egli vi riprenderà severamente se nel vostro segreto avete dei riguardi personali.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

La maestà sua non vi farà sgomenti? Il suo terrore non piomberà su di voi?

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

I vostri detti memorandi son massime di cenere; i vostri baluardi son baluardi d’argilla.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Tacete! lasciatemi stare! voglio parlare io, e m’avvenga quello che può!

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Perché prenderei la mia carne coi denti? Metterò piuttosto la mia vita nelle mie mani.

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Ecco, egli m’ucciderà; non spero più nulla; ma io difenderò in faccia a lui la mia condotta!

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Anche questo servirà alla mia salvezza; poiché un empio non ardirebbe presentarsi a lui.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Ascoltate attentamente il mio discorso, porgete orecchio a quanto sto per dichiararvi.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Ecco, io ho disposto ogni cosa per la causa; so che sarò riconosciuto giusto.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

V’è qualcuno che voglia farmi opposizione? Se v’è io mi taccio e vo’ morire.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Ma, o Dio, concedimi solo due cose, e non mi nasconderò dal tuo cospetto:

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

ritirami d’addosso la tua mano, e fa’ che i tuoi terrori non mi spaventin più.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Poi interpellami, ed io risponderò; o parlerò io, e tu replicherai.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Quante sono le mie iniquità, quanti i miei peccati? Fammi conoscere la mia trasgressione, il mio peccato!

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Perché nascondi il tuo volto, e mi tieni in conto di nemico?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Vuoi tu atterrire una foglia portata via dal vento? Vuoi tu perseguitare una pagliuzza inaridita?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

tu che mi condanni a pene così amare, e mi fai espiare i falli della mia giovinezza,

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

tu che metti i miei piedi nei ceppi, che spii tutti i miei movimenti, e tracci una linea intorno alla pianta de’ miei piedi?

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Intanto questo mio corpo si disfa come legno tarlato, come un abito roso dalle tignuole.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.