II Samuel 22

Davide rivolse all’Eterno le parole di questo cantico quando l’Eterno l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:

Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.

"L’Eterno è la mia ròcca, la mia fortezza, il mio liberatore;

Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.

l’Iddio ch’è la mia rupe, in cui mi rifugio, il mio scudo, il mio potente salvatore, il mio alto ricetto, il mio asilo. O mio salvatore, tu mi salvi dalla violenza!

Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.

Io invocai l’Eterno ch’è degno d’ogni lode, e fui salvato dai miei nemici.

Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.

Le onde della morte m’avean circondato e i torrenti della distruzione m’aveano spaventato.

Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;

I legami del soggiorno de’ morti m’aveano attorniato, i lacci della morte m’aveano còlto.

La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis; La retoj de la morto min atingis.

Nella mia distretta invocai l’Eterno, e gridai al mio Dio. Egli udì la mia voce dal suo tempio, e il mio grido pervenne ai suoi orecchi.

En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.

Allora la terra fu scossa e tremò i fondamenti de’ cieli furono smossi e scrollati, perch’egli era acceso d’ira.

Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.

Un fumo saliva dalle sue nari; un fuoco consumante gli usciva dalla bocca, e ne procedevano carboni accesi.

Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.

Egli abbassò i cieli e discese, avendo sotto i piedi una densa caligine.

Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.

Cavalcava sopra un cherubino e volava ed appariva sulle ali del vento.

Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.

Avea posto intorno a sé, come un padiglione, le tenebre, le raccolte d’acque, le dense nubi de’ cieli.

Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.

Dallo splendore che lo precedeva, si sprigionavano carboni accesi.

De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.

L’Eterno tuonò dai cieli e l’Altissimo diè fuori la sua voce.

El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.

Avventò saette, e disperse i nemici; lanciò folgori, e li mise in rotta.

Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.

Allora apparve il letto del mare, e i fondamenti del mondo furono scoperti allo sgridare dell’Eterno, al soffio del vento delle sue nari.

Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.

Egli distese dall’alto la mano mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.

Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;

Mi riscosse dal mio potente nemico, da quelli che mi odiavano; perch’eran più forti di me.

Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

Essi m’eran piombati addosso nel dì della mia calamità, ma l’Eterno fu il mio sostegno.

Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.

Egli mi trasse fuori al largo, mi liberò perché mi gradisce.

Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.

L’Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia, mi ha reso secondo la purità dello mie mani,

La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.

poiché ho osservato le vie dell’Eterno e non mi sono empiamente sviato dal mio Dio.

Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.

Poiché ho tenuto tutte le sue leggi davanti a me, e non mi sono allontanato dai suoi statuti.

Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.

E sono stato integro verso di lui, e mi son guardato dalla mia iniquità.

Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.

Ond’è che l’Eterno m’ha reso secondo la mia giustizia, secondo la mia purità nel suo cospetto.

Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.

Tu ti mostri pietoso verso il pio, integro verso l’uomo integro;

Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;

ti mostri puro col puro e ti mostri astuto col perverso;

Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.

tu salvi la gente afflitta, e il tuo sguardo si ferma sugli alteri, per abbassarli.

Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.

Sì, tu sei la mia lampada, o Eterno, e l’Eterno illumina le mie tenebre.

Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.

Con te io assalgo tutta una schiera, col mio Dio salgo sulle mura.

Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.

La via di Dio è perfetta, la parola dell’Eterno è purgata col fuoco. Egli è lo scudo di tutti quelli che sperano in lui.

La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.

Poiché chi è Dio fuor del l’Eterno? E chi è Ròcca fuor del nostro Dio?

Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?

Iddio è la mia potente fortezza, e rende la mia via perfetta.

Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.

Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi.

Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.

Egli ammaestra le mie mani alla battaglia e le mie braccia tendono un arco di rame.

Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.

Tu m’hai anche dato lo scudo della tua salvezza, e la tua benignità m’ha fatto grande.

Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.

Tu hai allargato la via ai miei passi; e i miei piedi non hanno vacillato.

Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.

Io ho inseguito i miei nemici e li ho distrutti, e non son tornato addietro prima d’averli annientati.

Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.

Li ho annientati, schiacciati; e non son risorti; son caduti sotto i miei piedi.

Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.

Tu m’hai cinto di forza per la guerra, tu hai fatto piegare sotto di me i miei avversari;

Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.

hai fatto voltar le spalle davanti a me ai miei nemici, a quelli che m’odiavano, ed io li ho distrutti.

Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.

Hanno guardato, ma non vi fu chi li salvasse; han gridato all’Eterno, ma egli non rispose loro;

Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.

io li ho tritati come polvere della terra, li ho pestati, calpestati, come il fango delle strade.

Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.

Tu m’hai liberato dalle dissensioni del mio popolo, m’hai conservato capo di nazioni; un popolo che non conoscevo m’è stato sottoposto.

Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.

I figli degli stranieri m’hanno reso omaggio, al solo udir parlare di me, m’hanno prestato ubbidienza.

Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.

I figli degli stranieri son venuti meno, sono usciti tremanti dai loro ripari.

Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.

Viva l’Eterno! Sia benedetta la mia ròcca! e sia esaltato Iddio, la ròcca della mia salvezza!

Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:

l’Iddio che fa la mia vendetta, e mi sottomette i popoli,

Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;

che mi trae dalle mani dei miei nemici. Sì, tu mi sollevi sopra i miei avversari mi riscuoti dall’uomo violento.

Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.

Perciò, o Eterno, ti loderò fra le nazioni, e salmeggerò al tuo nome.

Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.

Grandi liberazioni egli accorda al suo re, ed usa benignità verso il suo unto, verso Davide e la sua progenie in perpetuo".

Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.