Psalms 38

Dávid zsoltára emlékeztetőül.
canticum David in commemoratione Domine ne in ira tua arguas me neque in furore tuo corripias me
Uram, haragodban ne fenyíts meg engem; felgerjedésedben ne ostorozz meg engem!
quia sagittae tuae infixae sunt mihi et tetigit me manus tua
Mert nyilaid belém akadtak, és kezed rám nehezült.
non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae non est pax ossibus meis a facie peccati mei
Nincs épség testemben a te haragodtól; nincs békesség csontjaimban vétkeim miatt.
quia iniquitates meae transierunt caput meum quasi onus grave adgravatae sunt super me
Mert bűneim elborítják fejemet; súlyos teherként, erőm felett.
conputruerunt et tabuerunt cicatrices meae a facie insipientiae meae
Megsenyvedtek, megbűzhödtek sebeim oktalanságom miatt.
adflictus sum et incurvatus nimis tota die maerens ambulabam
Lehorgadtam, meggörbedtem nagyon; naponta szomorúan járok.
quia lumbi mei repleti sunt ignominia et non est sanitas in carne mea
Mert derekam megtelt gyulladással, és testemben semmi ép sincsen.
evigilavi et adflictus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei
Erőtlen és összetört vagyok nagyon, s szívem keserűsége miatt jajgatok.
Domine in conspectu tuo omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus
Uram, előtted van minden kívánságom, és nincs előled elrejtve az én nyögésem!
cor meum fluctuabat dereliquit me fortitudo mea et lux oculorum meorum etiam ipsa non est mecum
Szívem dobogva ver, elhágy erőm, s szemem világa - az sincs már velem.
cari mei et amici mei quasi contra lepram meam steterunt et vicini mei longe steterunt
Szeretteim és barátaim félreállanak csapásomban; rokonaim pedig messze állanak.
et inruebant quaerentes animam meam et investigantes mala mihi loquebantur insidias et dolos tota die meditabantur
De tőrt vetnek, a kik életemre törnek, és a kik bajomra törnek; hitványságokat beszélnek, és csalárdságot koholnak mindennap.
ego autem quasi surdus non audiebam et quasi mutus non aperiebam os meum
De én, mint a siket, nem hallok, és olyan vagyok, mint a néma, a ki nem nyitja föl száját.
et eram quasi homo non audiens nec habens in ore suo redargutiones
És olyanná lettem, mint az, a ki nem hall, és szájában nincsen ellenmondás.
te enim Domine expectabam tu exaudies Domine Deus meus
Mert téged vártalak Uram, te hallgass meg Uram, Istenem!
quia dixi ne forte insultent mihi et cum vacillaverint pedes mei super me magnificentur
Mert azt gondolom: csak ne örülnének rajtam; mikor lábam ingott, hatalmaskodtak ellenem!
quia ego ad plagas paratus et dolor meus contra me est semper
És bizony közel vagyok az eleséshez, és bánatom mindig előttem van.
quia iniquitatem meam adnuntio sollicitus ero pro peccato meo
Sőt bevallom bűneimet, bánkódom vétkem miatt.
inimici autem mei viventes confortati sunt et multiplicati sunt odientes me mendaciter
De ellenségeim élnek, erősödnek; megsokasodtak hazug gyűlölőim,
et qui reddunt malum pro bono adversabantur mihi quia sequebar bonum
És a kik jóért roszszal fizetnek; ellenem törnek, a miért én jóra törekszem.
ne derelinquas me Domine Deus meus ne elongeris a me
Ne hagyj el Uram Istenem, ne távolodjál el tőlem! * (Psalms 38:23) Siess segítségemre, oh Uram, én szabadítóm! *
festina in auxilium meum Domine salutis meae