Psalms 132

Grádicsok éneke. Emlékezzél meg, Uram, Dávid minden nyomorúságáról;
Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:
A ki megesküdt az Úrnak, fogadást tőn a Jákób Istenének:
Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:
Nem megyek be sátoros házamba, nem hágok fel háló-nyoszolyámba;
“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
Nem bocsátok álmot szemeimre s pilláimra szendert;
Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
Míg helyet nem találok az Úrnak, Jákób Istenének hajlékot!
RAB’be bir yer, Yakup’un güçlü Tanrısı’na bir konut buluncaya dek.”
Ímé, hallottunk róla Efratában; rátaláltunk Jaar térségein:
[] Antlaşma Sandığı’nın Efrata’da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
Hadd menjünk be az ő hajlékaiba, boruljunk le lábainak zsámolyához!
“RAB’bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
Indulj Uram, a te nyugvóhelyedre: te és a te hatalmadnak ládája!
Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
Papjaid öltözködjenek igazságba, kegyeltjeid pedig örvendezzenek!
Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
Dávidért, a te szolgádért, ne fordulj el felkented színétől!
Kulun Davut’un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
Hűséget esküdött az Úr Dávidnak, nem tér el attól: Ágyékod gyümölcsét ültetem székedbe;
[] RAB Davut’a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
Ha megtartják fiaid szövetségemet és bizonyságomat, a melyekre megtanítom őket, fiaik is mindörökké székedben ülnek.
Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
Mert a Siont választotta ki az Úr, azt szerette meg magának lakhelyül:
Çünkü RAB Siyon’u seçti, Onu konut edinmek istedi.
Ez lesz nyugovóhelyem örökre; itt lakozom, mert ezt szeretem;
“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
Eleséggel megáldom gazdagon, szegényeit jóltartom kenyérrel;
Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
Papjait meg felruházom szabadítással, és vígan örvendeznek kegyeltjei.
Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
Megnövesztem ott Dávidnak hatalmát, szövétneket szerzek az én felkentemnek.
[] Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
Ellenségeire szégyent borítok, rajta pedig koronája ragyog.
Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”