Psalms 106

Dicsérjétek az Urat. Magasztaljátok az Urat, mert jó; mert örökkévaló az ő kegyelme.
[] Övgüler sunun, RAB’be! RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Ki beszélhetné el az Úr nagy tetteit? és jelenthetné ki minden dicsőségét?
RAB’bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O’na yeterince övgü sunabilir?
Boldog, a ki megtartja a törvényt, *és* igazán cselekszik minden időben.
Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!
Emlékezzél reám, Uram, népedhez való jóságodért; jőjj el hozzám szabadításoddal,
Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.
Hogy láthassam választottaidhoz való jóvoltodat, *és* örvendezhessek néped örömében; hogy dicsekedjem a te örökségeddel!
Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.
Vétkeztünk atyáinkkal együtt; bűnösök, gonoszok valánk.
Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.
Atyáink nem értették meg Égyiptomban csodáidat, nem emlegették meg kegyelmed nagyságát, hanem daczoskodtak a tengernél, a veres tengernél.
[] Atalarımız Mısır’dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi’nde başkaldırdılar.
De ő megsegíté őket az ő nevéért, hogy megismertesse a maga erejét.
Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.
Rákiálta a veres tengerre és kiszáradt, s úgy vivé őket a mélységeken, mint egy síkon.
[] Kamış Denizi’ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O’nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.
És kisegíté őket a gyűlölő kezéből; kimentette őket ellenség kezéből.
Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
Szorongatóikat víz borította el, egy sem maradt meg belőlük.
Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.
És hittek az ő beszédeinek, *és* énekelték az ő dicséretét.
[] O zaman atalarımız O’nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O’nu övdüler.
Hirtelen elfeledék cselekedeteit; nem várák az ő tanácsát!
Ne var ki, RAB’bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.
Epekedés epeszté őket a pusztában, és próbára tevék Istent a sivatagon.
[] Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı’yı denediler ıssız yerlerde.
És megadá nékik, a mit kivántak; és ösztövérséget bocsáta lelkökbe.
Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.
És irigységre indulának Mózes ellen a táborban, az Úr szentje, Áron ellen.
[] Onlar ordugahlarında Musa’yı, RAB’bin kutsal kulu Harun’u kıskanınca,
Megnyilt a föld és elnyelé Dátánt, és beborítá Abirám seregét.
Yer yarıldı ve Datan’ı yuttu, Aviram’la yandaşlarının üzerine kapandı.
És tűz gyulladt fel azok seregében, láng égeté el a gonoszokat.
Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.
Borjút csináltak a Hóreb alatt, és hajlongtak az öntött bálvány előtt.
[] Bir buzağı heykeli yaptılar Horev’de, Dökme bir puta tapındılar.
Felcserélték az ő dicsőségöket: ökörnek képével, a mely füvet eszik.
Tanrı’nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.
Elfeledkezének Istenről, szabadítójokról, a ki nagy dolgokat művelt Égyiptomban,
Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı’yı, Mısır’da yaptığı büyük işleri,
Csodákat a Khám országában, félelmetes dolgokat a veres tenger mellett.
Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
Gondolta, hogy kipusztítja őket; de Mózes, az ő választottja, elébe állott a résre, hogy elfordítsa haragját, hogy el ne veszítse *őket.*
Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O’nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O’nu.
És becsmérelték a kivánatos földet, nem hittek az ő igéretének.
[] Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı’nın verdiği söze inanmadılar.
És morgolódtak sátraikban, és nem hallgattak az Úr szavára.
Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB’bin sesini.
De ő felemelé kezét reájok, hogy lesújtsa őket a pusztában;
[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
S hogy a pogányok közé dobja magvaikat, és szétszórja őket a tartományokban.
[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
Majd hozzácsapódtak a Baál-Peorhoz, és ették a holtak áldozatait.
[] Sonra Baal-Peor’a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.
És felingerelték cselekedeteikkel, és zúdult reájok a csapás.
Öfkelendirdiler RAB’bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.
Ekkor felállott Fineás és ítélt; és a csapásnak vége lőn.
Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.
És igazságul tulajdoníttaték néki firól-fira mindörökké.
Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
Megharagíták a Meribáh vizeinél is, és baja támadt Mózesnek miattok,
[] Yine RAB’bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa’nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
Mert megkeseríték az ő szívét, és gondatlanul szólt ajkaival.
Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.
Nem irtották ki a népeket sem, a mint utasította őket az Úr.
[] RAB’bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,
Sőt összeelegyedtek a pogányokkal, és eltanulták cselekedeteiket.
Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.
És tisztelték azoknak bálványait, és tőrré levének azok reájok.
Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.
És feláldozák fiaikat és leányaikat az ördögöknek,
[] Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.
És ártatlan vért ontának: fiaik és leányaik vérét, a kiket Kanaán bálványainak áldoztak, és megfertőzteték a föld öldökléssel.
[] Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.
És tisztátalanokká lőnek cselekedeteikben, és paráznákká tetteikben.
Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
De felgyúlt az Úr haragja népe ellen, és megútálta az ő örökségét.
[] RAB’bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.
És odaadá őket pogányok kezébe, és gyűlölőik uralkodtak rajtok.
Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
És sanyargatták őket ellenségeik, és görnyedtek azoknak hatalma alatt!
Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.
Számtalanszor megmentette őket, de ők felháboríták szándékaikkal, és mélyebben merültek bűneikbe.
RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
De reájok tekintett a nyomorúság napján, mikor meghallgatá rimánkodásukat;
RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.
És megemlékezett velök kötött szövetségéről, és nagy kegyelmessége szerint megengesztelődék.
Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
És könyörületességre indítá irántok mindazokat, a kik őket fogva elvivék.
Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
Segíts meg minket, Urunk Istenünk, és gyűjts össze minket a pogányok közül, hogy dicsőítsük a te szent nevedet, és dicsekedjünk a te dicséreteddel.
[] Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.
Áldott legyen az Úr, Izráel Istene örökkön örökké, és minden nép mondja: Ámen. Dicsérjétek az Urat.
Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail’in Tanrısı RAB’be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB’be övgüler olsun!