Job 38

Majd felele az Úr Jóbnak a forgószélből és monda:
RAB kasırganın içinden Eyüp’ü şöyle yanıtladı:
Ki az, a ki elhomályosítja az örök rendet tudatlan beszéddel?
[] “Bilgisizce sözlerle Tasarımı karartan bu adam kim?
Nosza övezd fel, mint férfiú derekadat, én majd kérdezlek, te meg taníts engem!
Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, Ben sorayım, sen anlat.
Hol voltál, mikor a földnek alapot vetettem? Mondd meg, ha tudsz valami okosat!
“Ben dünyanın temelini atarken sen neredeydin? Anlıyorsan söyle.
Ki határozta meg mértékeit, ugyan tudod-é; avagy ki húzta el felette a mérő zsinórt?
Kim saptadı onun ölçülerini? Kuşkusuz biliyorsun! Kim çekti ipi üzerine?
Mire bocsátották le oszlopait, avagy ki vetette fel szegeletkövét;
Neyin üstüne yapıldı temelleri? Kim koydu köşe taşını,
Mikor együtt örvendezének a hajnalcsillagok, és Istennek minden fiai vigadozának?
Sabah yıldızları birlikte şarkı söylerken, İlahi varlıklar sevinçle çığrışırken?
És *kicsoda* zárta el ajtókkal a tengert, a mikor előtünt, az anyaméhből kijött;
[] “Denizin ardından kapıları kim kapadı, Ana rahminden fışkırdığı zaman;
Mikor ruházatává a felhőt tevém, takarójául pedig a sürű homályt?
Ona bulutları giysi, Koyu karanlığı kundak yaptığım,
Mikor reávontam törvényemet, zárat és ajtókat veték eléje:
Sınırını koyduğum, Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
És azt mondám: Eddig jőjj és ne tovább; ez itt ellene áll kevély habjaidnak!
‘Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin, Gururlu dalgaların şurada duracak’ dediğim zaman?
Parancsoltál-é a reggelnek, a mióta megvagy? Kimutattad-é a hajnalnak a helyét?
“Sen ömründe sabaha buyruk verdin mi, Şafağa yerini gösterdin mi;
Hogy belefogózzék a földnek széleibe, és lerázassanak a gonoszok róla.
Yeryüzünün uçlarını tutsun, Oradaki kötüler silkilip atılsın diye?
Hogy átváltozzék mint a megpecsételt agyag, és előálljon, mint egy ruhában.
Mühür basılan balçık gibi biçim değiştirir yeryüzü, Giysi kıvrımları gibi göze çarpar.
Hogy a gonoszoktól elvétessék világosságuk, és a fölemelt kar összetöressék?
Kötülerin ışıkları alınır, Kalkan kolları kırılır.
Eljutottál-é a tenger forrásáig, bejártad-é a mélységnek fenekét?
“Denizin kaynaklarına vardın mı, Gezdin mi enginin diplerinde?
Megnyíltak-é néked a halálnak kapui; a halál árnyékának kapuit láttad-é?
Ölüm kapıları sana gösterildi mi? Gördün mü ölüm gölgesinin kapılarını?
Áttekintetted-é a föld szélességét, mondd meg, ha mindezt jól tudod?
Dünyanın genişliğini kavradın mı? Anlat bana, bütün bunları biliyorsan.
Melyik út *visz* oda, hol a világosság lakik, és a sötétségnek hol van a helye?
“Işığın bulunduğu yerin yolu nerede? Ya karanlık, onun yeri neresi?
Hogy visszavinnéd azt az ő határába, és hogy megismernéd lakása útjait.
Onları yerlerine götürebilir misin? Evlerinin yolunu biliyor musun?
Tudod te ezt, hiszen már akkor megszülettél; napjaidnak száma nagy!
Bilmediğin şey yok zaten, Çünkü onlarla aynı zamanda doğmuştun! O kadar yaşlısın!
Eljutottál-é a hónak tárházához; vagy a jégesőnek tárházát láttad-é?
“Karın ambarlarına girdin mi, Dolunun ambarlarını gördün mü?
A mit fentartottam a szükség idejére, a harcz és háború napjára?
Ben onları sıkıntılı günler için, Kavga ve savaş günleri için saklıyorum.
Melyik út *visz oda,* a hol szétoszlik a világosság, és szétterjed a keleti szél a földön?
Nerede ışığın dağıtıldığı, Doğu rüzgarının yeryüzüne saçıldığı yere giden yol?
Ki hasított nyílást a záporesőnek, és a mennydörgő villámnak útat?
Kim sellere kanal, Yıldırımlara yol açtı;
Hogy aláessék az ember nélkül való földre, a pusztaságra, holott senki sincsen;
Kimsenin yaşamadığı toprakları, İnsanın bulunmadığı çölü sulasın diye;
Hogy megitasson pusztát, sivatagot, és hogy sarjaszszon zsenge pázsitot?
Kurak ve ıssız yeri doyursun, Ot bitirsin diye?
Van-é atyja az esőnek, és ki szülte a harmat cseppjeit?
Yağmurun babası var mı? Çiy damlalarını kim yarattı?
Kinek méhéből jött elő a jég, és az ég daráját kicsoda szülte?
Buz kimin rahminden çıktı? Göklerden düşen kırağıyı kim doğurdu,
*Miként* rejtőznek el a vizek mintegy kő *alá,* és *mint* zárul be a mély vizek színe?
Sular taş gibi katılaşıp Enginin yüzü donunca?
Összekötheted-é a fiastyúk szálait; a kaszáscsillag köteleit megoldhatod-é?
[] “Ülker yıldızlarını bağlayabilir misin? Oryon’un bağlarını çözebilir misin?
A hajnalcsillagot előhozhatod-é az ő idejében, avagy a gönczölszekeret forgathatod-é fiával együtt?
Mevsimlerinde çıkartabilir misin takımyıldızları? Büyük ve Küçük Ayı’ya yol gösterebilir misin?
Ismered-é az ég törvényeit, vagy te határozod-é meg uralmát a földön?
Biliyor musun göklerin yasalarını? Tanrı’nın yönetimini yeryüzünde kurabilir misin?
Felemelheted-é szavadat a felhőig, hogy a vizeknek bősége beborítson téged?
“Başına bol yağmur yağsın diye Bulutlara sesini duyurabilir misin?
Kibocsáthatod-é a villámokat, hogy elmenjenek, vagy mondják-é néked: Itt vagyunk?
Varıp da, ‘Buradayız’ desinler diye, Şimşekleri gönderebilir misin?
Ki helyezett bölcseséget a setét felhőkbe, vagy a tüneményeknek ki adott értelmet?
Kim mısırturnasına bilgelik, Horoza anlayış verdi?
Ki számlálta meg a bárányfelhőket bölcseséggel, és ki üríti ki az égnek tömlőit;
Kimin bulutları sayacak bilgisi var? Kim göklerin tulumlarını boşaltabilir,
Mikor a por híg sárrá változik, és a göröngyök összetapadnak?
Toprak sertleşip Parçaları birbirine yapışınca?
“Dişi aslanlar için sen avlanabilir misin, Genç aslanların karnını doyurabilir misin,
İnlerine sindikleri, Çalılıkta pusuya yattıkları zaman?
Kuzguna yiyeceğini kim sağlıyor, Yavruları Tanrı’ya feryat edip Açlıktan kıvrandığı zaman?