Job 35

Tovább is felele Elihu, és monda:

Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

Azt gondolod-é igaznak, ha így szólsz: Az én igazságom nagyobb, mint Istené?

“ ‘Tanrı’nın önünde haklıyım’ diyorsun. Doğru buluyor musun bunu?

Hogyha ezt mondod: Mi hasznod belőle? Mivel várhatok többet, mintha vétkezném?

Ama hâlâ, ‘Günah işlemezsem Yararım ne, kazancım ne?’ diye soruyorsun.

Én megadom rá néked a feleletet, és barátaidnak te veled együtt.

“Ben yanıtlayayım seni Ve arkadaşlarını.

Tekints az égre és lásd meg; és nézd meg a fellegeket, milyen magasan vannak feletted!

Göklere bak da gör, Üzerinde yükselen bulutlara göz gezdir.

Hogyha vétkezel, mit tehetsz ellene; ha megsokasítod bűneidet, mit ártasz néki?

[] Günah işlersen, Tanrı’ya ne zararı olur? İsyanların çoksa ne olur O’na?

Ha igaz vagy, mit adsz néki, avagy mit kap a te kezedből?

Doğruysan, O’na verdiğin nedir, Ya da ne alır O senin elinden?

Az olyan embernek *árt* a te gonoszságod, mint te vagy, és igazságod az ilyen ember fiának *használ.*

Kötülüğün ancak senin gibi birine zarar verir, Doğruluğun ise yalnız insanoğlu içindir.

A sok erőszak miatt kiáltoznak; jajgatnak a hatalmasok karja miatt;

“İnsanlar ağır baskı altında feryat ediyor, Güçlülere karşı yardım istiyor.

De egy sem mondja: Hol van Isten, az én teremtőm, a ki hálaénekre indít éjszaka;

Ama kimse, ‘Nerede Yaratıcım Tanrı?’ demiyor; O Tanrı ki, gece bize ezgiler verir,

A ki többre tanít minket a mezei vadaknál, és bölcsebbekké tesz az ég madarainál?

Yeryüzündeki hayvanlardan çok bize öğretir Ve bizi gökteki kuşlardan daha bilge kılar.

Akkor azután kiálthatnak, de ő nem felel a gonoszok kevélysége miatt;

Kötülerin gururu yüzünden insanlar feryat ediyor, Ama yanıtlayan yok.

Mert a hiábavalóságot Isten meg nem hallgatja, a Mindenható arra nem tekint.

Gerçek şu ki, Tanrı boş feryadı dinlemez, Her Şeye Gücü Yeten bunu önemsemez.

Hátha még azt mondod: Te nem látod őt; az ügy előtte van és te reá vársz!

O’nu görmediğini söylediğin zaman bile Davan O’nun önündedir, bekle;

Most pedig, mivel nem büntet haragja, és nem figyelmez a nagy álnokságra:

Madem bu öfkeyle şimdi cezalandırmadı, İsyana da pek aldırmaz diyorsun.

Azért tátja fel Jób hívságra a száját, *és* szaporítja a szót értelem nélkül.

Bu yüzden Eyüp ağzını boş yere açıyor, Bilgisizce konuştukça konuşuyor.”