Psalms 73

Aszáf zsoltára. Bizony jó Izráelhez az Isten, azokhoz, a kik tiszta szívűek.

Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.

De én?! Már-már meghanyatlottak lábaim; és kis híjja, hogy lépteim el nem iszamodtak.

Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.

Mert irígykedtem a kevélyekre, látván a gonoszok jó szerencséjét.

Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.

Mert halálukig nincsenek kínjaik, és az ő erejök állandó.

Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.

A halandók nyomorúságában nincs részök, és az emberekkel nem ostoroztatnak.

Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; na hindi man sila nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.

Ezért nyakuknak ékessége kevélység, ruha gyanánt erőszak borítja őket.

Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: tinatakpan sila ng karahasan na gaya ng bihisan.

A kövérség miatt kinn ülnek az ő szemeik, elméjök gondolatjai csaponganak.

Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.

Gúnyolódnak és gonoszságot szólnak; elnyomásról beszélnek fennhéjázással.

Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: sila'y nangagsasalitang may kataasan.

Az égre tátogatják szájokat, és nyelvök eljárja a földet.

Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, at ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.

Azért fordul az ő népe ide, hogy tele *pohár* vizet szürcsölnek;

Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: at tubig ng punong saro ay nilalagok nila.

És mondják: Mint tudhatná ezt az Isten, s van-é a Magasságosban értelem?

At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?

Ímé, ezek gonoszok, és örök biztonságban vagyont gyűjtenek!

Narito, ang mga ito ang masama; at palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,

Bizony hiába tartottam én tisztán szívemet, és mostam ártatlanságban kezeimet;

Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;

Mert nyomorgattatom minden napon, és ostoroztatom minden reggel!

Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.

Ha azt mondom: Ilyen módon szólok: Ímé, a te fiaid nemzedékét árulom el.

Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.

Gondolkodom, hogy ezt megérthessem; de nehéz dolog ez szemeimben.

Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;

Mígnem bemenék az Isten szent helyébe: megértém azoknak sorsát.

Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,

Bizony síkos földön helyezted el őket; pusztaságokra vetetted ki őket.

Tunay na iyong inilagay sila sa mga madulas na dako: iyong inilugmok sila sa kapahamakan.

Mind elpusztulnak egy szempillantásban! Elvesznek, elenyésznek a rettegéstől.

Kung paanong naging kapahamakan sila sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.

Mint álmot, ha felserkenünk: te Uram, ha felserkensz, *úgy *veted meg képöket.

Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.

Hogyha keseregne szívem, és háborognának veséim:

Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:

Akkor balgatag és tudatlan volnék én, oktalan állat volnék te irántad.

Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.

De én mindenkor veled vagyok, te fogod az én jobb kezemet.

Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.

Tanácsoddal igazgatsz engem, és azután dicsőségbe fogadsz be engem.

Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.

Kicsodám van az egekben? Náladnál egyébben nem gyönyörködöm e földön!

Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.

Ha elfogyatkozik is testem és szívem: szívemnek kősziklája és az én örökségem te vagy, oh Isten, mindörökké!

Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.

Mert ímé, a kik eltávoznak tőled, elvesznek; mind kiirtod azokat, a kik elhajolnak tőled.

Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.

De én? Isten közelsége oly igen jó nékem. Az Úr Istenben vetem reménységemet, hogy hirdessem minden te cselekedetedet.

Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.