Psalms 122

Grádicsok éneke, Dávidtól. Örvendezek, mikor mondják nékem: Menjünk el az Úr házába!
Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.
Ott álltak a mi lábaink a te kapuidban, oh Jeruzsálem!
Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;
Jeruzsálem, te *szépen* épült, mint a jól egybeszerkesztett város!
Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:
A hová feljárnak a nemzetségek, az Úrnak nemzetségei, bizonyságul Izráelnek, az Úr nevének tiszteletére.
Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.
Mert ott ülnek az ítélőszékek, Dávid házának székei.
Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.
Könyörögjetek Jeruzsálem békességéért; legyenek boldogok a téged szeretők!
Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.
Békesség legyen a te várfalaid között, csendesség a te palotáidban.
Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.
Atyámfiaiért és barátaimért hadd mondhassam: béke veled!
Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.
Az Úrnak, a mi Istenünknek házáért hadd kivánhassak jót tenéked!
Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.