Job 15

Majd felele a Témánból való Elifáz és monda:

Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

Vajjon a bölcs felelhet-é *ilyen* szeles tudománynyal, és megtöltheti-é a hasát keleti széllel?

Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, at pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan?

Vetekedvén oly beszéddel, a mely nem használ, és oly szavakkal, a melyekkel semmit sem segít.

Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, o ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?

Te már semmivé akarod tenni az *Isten* félelmét is; és megkevesbíted az Isten előtt való buzgólkodást is!

Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, at iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.

Mert gonoszságod oktatja a te szádat, és a csalárdok nyelvét választottad.

Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, at iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.

A te szád kárhoztat téged, nem én, és a te ajakaid bizonyítanak ellened.

Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.

Te születtél-é az első embernek; elébb formáltattál-é, mint a halmok?

Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?

Az Isten tanácsában hallgatóztál-é, és a bölcseséget magadhoz ragadtad-é?

Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?

Mit tudsz te, a mit mi nem tudunk, és mit értesz olyat, a mi nálunk nem volna meg?

Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?

Ősz is, agg is van közöttünk, jóval idősebb a te atyádnál.

Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, matandang makapupo kay sa iyong ama.

Csekélységek-é előtted Istennek vigasztalásai, és a beszéd, a mely szeliden bánt veled?

Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?

Merre ragadt téged a szíved, és merre pillantottak a te szemeid?

Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?

Hogy Isten ellen fordítod a te haragodat, és ilyen szavakat eresztesz ki a szádon?

Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, at binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.

Micsoda a halandó, hogy tiszta lehetne, és hogy igaz volna, a ki asszonytól születik?

Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?

Ímé, még az ő szenteiben sem bízok, az egek sem tiszták az ő szemében:

Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.

Mennyivel kevésbbé az útálatos és a megromlott ember, a ki úgy nyeli a hamisságot, mint a vizet?!

Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!

Elmondom néked, hallgass rám, és a mint láttam, úgy beszélem el;

Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; at ang aking nakita ay aking ipahahayag:

A mit a bölcsek is hirdettek, és nem titkoltak el, mint atyáiktól valót;

(Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;

A kiknek egyedül adatott vala a föld, és közöttük idegen nem megy vala.

Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, at walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila:)

Az istentelen kínozza önmagát egész életében, és az erőszakoskodó előtt is rejtve van az ő esztendeinek száma.

Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.

A félelem hangja *cseng* az ő füleiben; a békesség *ide*jén tör rá a pusztító!

Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:

Nem hiszi, hogy kijut a sötétségből, mert kard hegyére van ő kiszemelve.

Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, at siya'y hinihintay ng tabak:

Kenyér után futkos, hogy hol volna? Tudja, hogy közel van hozzá a sötétség napja.

Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:

Háborgatják őt a nyomorúság és rettegés; leverik őt, mint valami háborúra felkészült király.

Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;

Mert az Isten ellen nyujtotta ki kezét, és erősködött a Mindenható ellen;

Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;

*Kinyujtott* nyakkal rohant ellene, domború pajzsainak fellege alatt.

Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;

Mivel befedezte az arczát kövérséggel, és hájat borított tomporára;

Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;

És lakozott elrombolt városokban; lakatlan házakban, a melyek dűlőfélben vannak:

At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, sa mga bahay na walang taong tumatahan, na madaling magiging mga bunton.

Meg nem gazdagodik, vagyona meg nem marad, jószága nem lepi el a földet.

Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pag-aari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.

Nem menekül meg a setétségtől, sarjadékát láng perzseli el, és szájának lehelletétől pusztul el.

Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, at sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.

Ne higyjen a hívságnak, a ki megcsalatott, mert hívság lészen annak jutalma.

Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.

Nem idejében telik el *élete,* és az ága ki nem virágzik.

Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, at ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.

Lehullatja, mint a szőlővessző az ő egresét, elhányja, mint az olajfa az ő virágát.

Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, at lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.

Mert a képmutató házanépe meddő, és tűz emészti meg az ajándékból való sátrakat.

Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, at susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.

Nyomorúságot fogan, álnokságot szül, és az ő méhök csalárdságot érlel.

Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, at ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.