Psalms 83

Ének; Aszáf zsoltára.

Pieśń i psalm Asafowy.

Isten, ne vesztegelj, ne hallgass és ne nyugodjál, Isten!

O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

Mert ímé, háborognak ellenségeid, s gyűlölőid fejöket emelik.

Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

Néped ellen álnok tanácsot gondolnak s védenczeid ellen terveket szőnek.

Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

Ezt mondják: Jertek, veszessük el őket, hogy ne legyenek nemzet, hogy ne emlegessék többé Izráel nevét!

Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

Mert tanácskoztak együtt, egy szívvel; szövetséget kötöttek ellened:

Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

Az Edomiták és Ismáeliták sátrai, a Moábiták és Hagarénusok;

Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

A Gebaliták, Ammoniták és Amálekiták, a Filiszteusok Tyrus lakosaival együtt.

Giebalczyków,i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

Az asszir is szövetkezett velök, segítőjévé lettek a Lót fiainak. Szela.

Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.

Úgy bánj velök, mint Midjánnal, mint Siserával, mint Jábinnal a Kison patakjánál!

Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

A kik elvesztek vala Endornál, *és* a föld szemetjévé lőnek.

Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

Tedd őket, fejedelmöket olyanokká, mint Orebet s mint Zeébet, Zebahot és Szalmunát, minden felkentjökkel,

Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

A kik ezt mondták: Foglaljuk el magunknak az Isten hajlékait!

Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

Én Istenem! Tedd őket olyanokká, a milyen a porfelhő, *és *a milyen a polyva a szél előtt;

Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

Olyanokká, mint a tűz, a mely meggyújtja az erdőt, és mint a láng, a mely elégeti a hegyeket.

Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

Így kergesd őket a te szélvészeddel, és forgószeleddel így rettentsd őket!

Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

Töltsd el orczájukat gyalázattal, hogy keressék Uram a te nevedet!

Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

Szégyenüljenek meg és rémüljenek el örökké, és piruljanak és pusztuljanak, *Isten* az egész földön. * az egész földön. *

Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą. A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.