Psalms 30

30:1

Dávid zsoltára. Templomszentelési ének.

Psalm pieśni przy poświęceniu domu Dwidowego.

30:2

Magasztallak Uram, hogy felemeltél engem, és nem engedted, hogy ellenségeim örüljenek rajtam.

Panie! wywyższać cię będę; albowiem wywyższyłeś mię, a nie dałeś pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.

30:3

Uram, Istenem, hozzád kiáltottam, és te meggyógyítottál engem!

Panie, Boże mój! wołałem do ciebie, a uzdrowiłeś mię.

30:4

Uram, felhoztad a Seolból az én lelkemet, fölélesztettél a sírbaszállók közül.

Panie! wywiodłeś z piekła duszę moję; zachowałeś mię przy żywocie, abym nie zstąpił do grobu.

30:5

Zengedezzetek az Úrnak, ti hívei! Dicsőítsétek szent emlékezetét.

Śpiewajcież Panu święci jego, a wysłuchajcie pamiątkę świętobliwości jego.

30:6

Mert csak pillanatig *tart* haragja, *de* élethossziglan jóakarata; este bánat száll be *hozzánk,* reggelre öröm.

Albowiem prędko przemija gniew jego, ale po wszystek żywot trwa dobra wola jego; z wieczora bywa płacz, ale z poranku wesele.

30:7

Azt mondtam azért én jó állapotomban: Nem rendülhetek meg soha.

Rzekłem w szczęściu swojem: Nie będę poruszony na wieki.

30:8

Uram, jókedvedből erősséget állítottál föl hegyemre; de elrejtéd orczádat, és megroskadtam.

Albowiem ty, Panie! według woli twojej umocniłeś był górę moję mocą; ale skoroś ukrył oblicze swoje, strwożyłem się;

30:9

Hozzád kiáltok, Uram! Az én Uramnak irgalmáért könyörgök!

I wołałem do ciebie, Panie! a Panum się modlił, mówiąc:

30:10

Mit használ vérem, ha sírba szállok? Dicsér-e téged a por; hirdeti-é igazságodat?

Co za pożytek ze krwi mojej, gdybym zstąpił do dołu? Izali cię proch chwalić będzie? Iazali opowie prawdę twoję?

30:11

Hallgass meg, Uram, könyörülj rajtam! Uram, légy segítségem!

Wysłuchajże, Panie! a zmiłuj się nademną; Panie! bądź pomocnikiem moim.

30:12

Siralmamat vígságra fordítottad, leoldoztad gyászruhámat, körülöveztél örömmel. * (Psalms 30:13) Hogy zengjen néked és el ne hallgasson felőled a dicséret: Uram, én Istenem, örökké dicsőítlek téged. *

Tedyś odmienił płacz mój w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością. Przetoż tobie śpiewać będzie chwała moja, a milczeć nie będzie. Panie, Boże mój! na wieki wysławiać cię będę.