Job 30

Most pedig nevetnek rajtam, a kik fiatalabbak nálam a kiknek atyjokat az én juhaimnak komondorai közé sem számláltam volna.

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

Mire való lett volna nékem még kezök ereje is? Rájok nézve a vénség elveszett!

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

Szükség és éhség miatt összeaszottak, a kik a kopár földet futják, a sötét, sivatag pusztaságot.

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

A kik keserű füvet tépnek a bokor mellett, és rekettyegyökér a kenyerök.

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

Az emberek közül kiűzik őket, úgy hurítják őket, mint a tolvajt.

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

Félelmetes völgyekben kell lakniok, a földnek és szikláknak hasadékaiban.

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

A bokrok között ordítanak, a csalánok alatt gyülekeznek.

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

Esztelen legények, sőt becstelen fiak, a kiket kivertek az országból.

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

És most ezeknek lettem gúnydalává, nékik levék beszédtárgyuk!

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

Útálnak engem, messze távoznak tőlem, és nem átalanak pökdösni előttem.

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

Sőt leoldják kötelöket és bántalmaznak engem, és a zabolát előttem kivetik.

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

Jobb felől ifjak támadnak ellenem, gáncsot vetnek lábaimnak, és ösvényt törnek felém, hogy megrontsanak.

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

Az én útamat elrontják, romlásomat öregbítik, nincsen segítség ellenök.

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

Mint valami széles résen, úgy rontanak elő, pusztulás között hömpölyögnek *ide.*

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

Rettegések fordultak ellenem, mint vihar űzik el tisztességemet, boldogságom eltünt, mint a felhő.

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

Mostan azért enmagamért ontja ki magát lelkem; nyomorúságnak napjai fognak meg engem.

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

Az éjszaka meglyuggatja csontjaimat bennem, és nem nyugosznak az én inaim.

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

A sok erőlködés miatt elváltozott az én ruházatom; úgy szorít engem, mint a köntösöm galléra.

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

A sárba vetett engem, hasonlóvá lettem porhoz és hamuhoz.

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

Kiáltok hozzád, de nem felelsz; megállok és *csak* nézel reám!

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

Kegyetlenné változtál irántam; kezed erejével harczolsz ellenem.

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

Felemelsz, szélnek eresztesz engem, és széttépsz engem a viharban.

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

Hiszen tudtam, hogy visszatérítesz engem a halálba, és a minden élő gyülekező házába;

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

De a roskadóban levő ne nyujtsa-é ki kezét? Avagy ha veszendőben van, ne kiáltson-é segítségért?

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

Avagy nem sírtam-é azon, a kinek kemény napja volt; a szűkölködő miatt nem volt-é lelkem szomorú?

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

Bizony jót reméltem és rossz következék, világosságot vártam és homály jöve.

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

Az én bensőm forr és nem nyugoszik; megrohantak engem a nyomorúságnak napjai.

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

Feketülten járok, de nem a nap hősége miatt; felkelek a gyülekezetben *és* kiáltozom.

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

Atyjok fiává lettem a sakáloknak, és társokká a strucz madaraknak.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

Bőröm feketül*ten hámlik le* rólam, és csontom elég a hőség miatt.

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

Hegedűm sírássá változék, sípom pedig jajgatók szavává.

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.