Job 3

Ezután megnyitá Jób az ő száját, és megátkozá az ő napját.

Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.

És szóla Jób, és monda:

I zawołał Ijob, mówiąc:

Veszszen el az a nap, a melyen születtem, és az az éjszaka, a melyen azt mondták: fiú fogantatott.

Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc,w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!

Az a nap legyen sötétség, ne törődjék azzal az Isten onnét felül, és világosság ne fényljék azon.

Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!

Tartsa azt fogva sötétség és a halál árnyéka; *a* felhő lakozzék rajta, nappali borulatok tegyék rettenetessé.

Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

Az az éjszaka! Sűrű sötétség fogja be azt; ne soroztassék az az esztendőnek napjaihoz, ne számláltassék a hónapokhoz.

Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!

Az az éjszaka! Legyen az magtalan, ne legyen örvendezés azon.

Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!

Átkozzák meg azt, a kik a nappalt átkozzák, a kik bátrak felingerelni a leviathánt.

Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

Sötétüljenek el az ő estvéjének csillagai; várja a világosságot, de az ne legyen, és ne lássa a hajnalnak pirját!

Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!

Mert nem zárta be az én anyám méhének ajtait, és nem rejtette el szemeim elől a nyomorúságot.

Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.

Mért is nem haltam meg fogantatásomkor; mért is ki nem multam, mihelyt megszülettem?

Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?

Mért vettek fel engem térdre, és mért az emlőkre, hogy szopjam?!

Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?

Mert most feküdném és nyugodnám, aludnám és akkor nyugton pihenhetnék -

Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,

Királyokkal és az ország tanácsosaival, a kik magoknak kőhalmokat építenek.

Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;

Vagy fejedelmekkel, a kiknek aranyuk van, a kik ezüsttel töltik meg házaikat.

Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,

Vagy mért nem lettem olyan, mint az elásott, idétlen gyermek, mint a világosságot sem látott kisdedek?

Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?

Ott a gonoszok megszünnek a fenyegetéstől, és ott megnyugosznak, a kiknek erejök ellankadt.

Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.

A foglyok ott mind megnyugosznak, nem hallják a szorongatónak szavát.

Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,

Kicsiny és nagy ott *egyenlő,* és a szolga az ő urától szabad.

Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.

Mért is ad *Isten* a nyomorultnak világosságot, és életet a keseredett szivűeknek?

Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?

A kik a halált várják, de nem jön az, és szorgalmasabban keresik mint az elrejtett kincset.

Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;

A kik nagy örömmel örvendeznek, vigadnak, mikor megtalálják a koporsót.

Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.

A férfiúnak, a ki útvesztőbe jutott, és a kit az Isten bekerített köröskörül.

Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?

Mert kenyerem gyanánt van az én fohászkodásom, és sóhajtásaim ömölnek, mint habok.

Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

Mert a mitől remegve remegtem, az jöve reám, és a mitől rettegtem, az esék rajtam.

Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

Nincs békességem, sem nyugtom, sem pihenésem, mert nyomorúság támadt reám.

Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.