Psalms 88

Ének. A Kóráh fiainak zsoltára. Az éneklőmesternek a Mahalath- lehannóthra. Az Ezrahita Hémán tanítása.

ای خداوند، خدای من، ای نجات‌دهندهٔ من، تمام روز نزد تو دعا می‌کنم و شب هنگام به درگاهت ناله می‌کنم.

Uram, szabadításomnak Istene! Nappal kiáltok, éjjelente előtted vagyok:

دعای مرا بشنو و به نالهٔ من توجّه نما.

Jusson elődbe imádságom, hajtsad füled az én kiáltozásomra!

مشکلات زیادی بر من هجوم آورده و جانم را به لب رسانده‌اند.

Mert betelt a lelkem nyomorúságokkal, és életem a Seolig jutott.

تمامی قوتّم از بین رفته و مانند کسانی شده‌ام که در انتظار مرگ هستند.

Hasonlatossá lettem a sírba szállókhoz; olyan vagyok, mint az erejevesztett ember.

مانند مردگان، فراموش شده‌ام و مانند یکی از کشته شدگانی هستم که در قبر گذاشته باشند؛ کسانی‌که ایشان را فراموش کرده‌ای و از الطاف تو محرومند.

A holtak közt van az én helyem, mint a megölteknek, a kik koporsóban feküsznek, a kikről többé nem emlékezel, mert elszakasztattak a te kezedtől.

مرا در ته گور و در تاریکی مطلق رها کردی.

Mély sírba vetettél be engem, sötétségbe, örvények közé.

خشم تو بر من قرار گرفته و امواج غضب تو مرا احاطه کرده‌اند.

A te haragod reám nehezedett, és minden haboddal nyomtál engem. Szela.

آشنایانم را از من جدا کردی و مرا مورد تنفّر آنان قرار داده‌ای. آن‌چنان گرفتار شده‌ام که راه گریزی ندارم.

Elszakasztottad ismerőseimet tőlem, útálattá tettél előttök engem; berekesztettem és ki nem jöhetek.

چشمانم از غصّه تار گردیده‌اند. خداوندا، هر روز نزد تو دعا می‌کنم و دست نیاز به درگاه تو بلند می‌کنم.

Szemem megsenyvedett a nyomorúság miatt; kiáltalak téged Uram minden napon, hozzád terjengetem kezeimet.

آیا برای مردگان معجزه می‌کنی؟ آیا مردگان برخاسته، تو را ستایش خواهند نمود؟

Avagy a holtakkal teszel-é csodát? Felkelnek-é vajjon az árnyak, hogy dicsérjenek téged? Szela.

آیا در قبر گفت‌وگویی از محبّت پایدار و وفاداری تو هست؟

Beszélik-é a koporsóban a te kegyelmedet, hűségedet a pusztulás helyén?

آیا معجزات تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ و یا نیكویی تو در دیار خاموش بیان می‌گردد؟

Megtudhatják-é a sötétségben a te csodáidat, és igazságodat a feledékenység földén?

خداوندا، هر روز صبح به درگاه تو دعا می‌کنم و از پیشگاه تو یاری می‌طلبم.

De én hozzád rimánkodom, Uram, és jó reggel elédbe jut az én imádságom:

خداوندا، چرا مرا از خود می‌رانی؟ چرا روی خود را از من پنهان می‌کنی؟

Miért vetsz el hát Uram engem, *és* rejted el orczádat én tőlem?

از زمان کودکی خود رنج کشیده و به مرگ نزدیک شده‌ام، از ترس تنبیه تو در عذاب هستم.

Nyomorult és holteleven vagyok ifjúságomtól kezdve; viselem a te rettentéseidet, roskadozom.

آتش خشم تو مرا از پا انداخته است و از ترس حملات تو نابود گردیده‌ام.

Általmentek rajtam a te búsulásaid; a te szorongatásaid elemésztettek engem.

آنها مانند توفان هر روز مرا از هر طرف احاطه کرده‌اند.

Körülvettek engem, mint a vizek egész napon; együttesen körülöveztek engem. * (Psalms 88:19) Elszakasztottál tőlem barátot és rokont; ismerőseim a - setétség. *

تو حتّی دوستان نزدیک مرا از من جدا کرده و تاریکی را مونس من ساخته‌ای.