Psalms 139

Az éneklőmesternek, Dávid zsoltára. Uram, megvizsgáltál engem, és ismersz.

خداوندا، تو مرا آزموده‏ای و می‌شناسی.

Te ismered ülésemet és felkelésemet, messziről érted gondolatomat.

از نشستن و بر خواستن من آگاهی و تمام افکار و اندیشه‌های مرا از دور می‌دانی.

Járásomra és fekvésemre ügyelsz, minden útamat jól tudod.

تو از رفتار، کردار، کار و استراحت من آگاهی و تمام روشهای مرا می‌دانی.

Mikor még nyelvemen sincs a szó, immár egészen érted azt Uram!

حتّی پیش از آن که حرفی بر زبان آورم، تو ای خداوند، منظور مرا می‌دانی.

Elől és hátul körülzártál engem, és fölöttem tartod kezedet.

حضور تو مرا از هر طرف احاطه نموده و با قدرت خود، مرا محافظت می‌کنی.

Csodálatos előttem *e* tudás, magasságos, nem érthetem azt.

شناخت تو از من خیلی عمیق است؛ این فراتر از فهم من می‌باشد.

Hová menjek a te lelked elől és a te orczád elől hova fussak?

از نزد تو کجا بگریزم و از حضور تو کجا پنهان شوم؟

Ha a mennybe hágok fel, ott vagy; ha a Seolba vetek ágyat, ott is jelen vagy.

اگر به آسمان بروم، تو در آنجا هستی. اگر به دنیای مردگان بروم، تو در آنجا هستی.

Ha a hajnal szárnyaira kelnék, és a tenger túlsó szélére szállanék:

اگر بر بالهای سحر بنشینم و از مشرق به دورترین نقطه در مغرب بروم،

Ott is a te kezed vezérelne engem, és a te jobbkezed fogna engem.

تو برای رهبری من در آنجا خواهی بود. برای کمک به من تو در آنجا خواهی بود.

Ha azt mondom: A sötétség bizonyosan elborít engem és a világosság körülöttem éjszaka lesz,

اگر از تاریکی خواهش کنم که مرا بپوشاند و یا روشناییِ اطراف من به تاریکی تبدیل گردد،

A sötétség sem borít el előled, és fénylik az éjszaka, mint a nappal; a sötétség olyan, mint a világosság.

حتّی تاریکی هم برای تو تاریک نخواهد بود و شب برای تو مانند روز روشن است، زیرا تاریکی و روشنایی برای تو یکی است.

Bizony te alkottad veséimet, te takargattál engem anyám méhében.

تو تمام اجزای بدنم را ساختی و در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی.

Magasztallak, hogy csodálatosan megkülönböztettél. Csodálatosak a te cselekedeteid! és jól tudja ezt az én lelkem.

من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای، تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است. من این را با تمام وجود می‌دانم.

Nem volt elrejtve előtted az én csontom, mikor titokban formáltattam és idomíttattam, *mintegy* a föld mélyében.

وقتی استخوانهایم ساخته می‌شدند و در رحم مادر شکل می‌گرفتم و در نهان رشد می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی.

Látták szemeid az én alaktalan testemet, és könyvedben ezek mind be voltak írva: a napok is, a melyeken formáltatni fognak; holott egy sem volt még meg közülök.

پیش از آن که به وجود بیایم و زندگی را آغاز کنم، روزهای عمرم را در دفتر خود ثبت نمودی.

És nékem milyen kedvesek a te gondolataid, oh Isten! Mily nagy azoknak summája!

خداوندا، افکار تو آن‌قدر عالی و گرانبها هستند، که من آنها را درک نمی‌کنم.

Számlálgatom őket: többek a fövénynél; felserkenek s mégis veled vagyok.

اگر آنها را بشمارم، از ریگهای صحرا زیادترند. وقتی بیدار می‌شوم باز هم با تو هستم.

Vajha elvesztené Isten a gonoszt! Vérszopó emberek, fussatok el tőlem!

خدایا، شریران را نابود کن و جنایتکاران را از من دور نما.

A kik gonoszul szólnak felőled, *és nevedet* hiába veszik fel, a te ellenségeid.

آنها نام تو را به بدی یاد می‌کنند و به ضد تو حرفهای زشت می‌زنند.

Ne gyűlöljem-é, Uram, a téged gyűlölőket? Az ellened lázadókat ne útáljam-é?

خداوندا، آیا از کسانی‌که از تو نفرت دارند، نفرت نداشته‌ام؟ آیا از آنانی که از تو سرپیچی می‌کنند، متنفّر نبوده‏ام؟

Teljes gyűlölettel gyűlölöm őket, ellenségeimmé lettek!

با تمام وجود از آنها متنفّرم و آنها را دشمن خود می‌دانم.

Vizsgálj meg engem, oh Isten, és ismerd meg szívemet! Próbálj meg engem, és ismerd meg gondolataimat!

خدایا، مرا تفتیش کن و از دل من باخبر شو، مرا بیازما و افکار مرا بخوان.

És lásd meg, ha van-e nálam a gonoszságnak valamilyen útja? és vezérelj engem az örökkévalóság útján!

ببین آیا خطایی در من هست، و مرا به راه جاودانی هدایت نما.