Psalms 103

A Dávidé. Áldjad én lelkem az Urat, és egész bensőm az ő szent nevét.
ای جان من خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را سپاس بخوان.
Áldjad én lelkem az Urat, és el ne feledkezzél semmi jótéteményéről.
ای جان من، خداوند را ستایش کن! و احسانهای او را فراموش نکن.
A ki megbocsátja minden bűnödet, meggyógyítja minden betegségedet.
او تمام گناهان مرا می‌بخشد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌دهد.
A ki megváltja életedet a koporsótól; kegyelemmel és irgalmassággal koronáz meg téged.
مرا از دست مرگ می‌رهاند و با مهر و محبّت پایدار خود، مرا برکت می‌دهد.
A ki jóval tölti be a te ékességedet, *és* megújul a te ifjúságod, mint a sasé.
مرا از نعمات خود بهره‌مند می‌کند، تا مانند عقاب، جوان و قوی بمانم.
Igazságot cselekszik az Úr, és ítéletet minden elnyomottal.
خداوند، عدالت را برای مظلومان بجا می‌آورد و از حق ایشان دفاع می‌کند.
Megismertette az ő útait Mózessel; Izráel fiaival az ő cselekedeteit.
او ارادهٔ خود را به موسی آشکار ساخت و قوم اسرائیل، معجزات او را دیدند.
Könyörülő és irgalmas az Úr, késedelmes a haragra és nagy kegyelmű.
خداوند، رحیم و مهربان است. دیرغضب و بسیار رئوف.
Nem feddődik minduntalan, és nem tartja meg haragját örökké.
کینه به دل نمی‌گیرد و خشم او دیر نمی‌پاید.
Nem bűneink szerint cselekszik velünk, és nem fizet nékünk a mi álnokságaink szerint.
ما را بر حسب گناهانمان مجازات نمی‌کند و طبق خطاهایمان ما را تنبیه نمی‌نماید.
Mert a milyen magas az ég a földtől, olyan nagy az ő kegyelme az őt félők iránt.
زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان‌‌قدر محبّت پایدار خداوند بر آنانی که او را گرامی می‌دارند، عظیم است.
A milyen távol van a napkelet a napnyugattól, olyan messze veti el tőlünk a mi vétkeinket.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان‌‌قدر گناهان ما را از ما دور می‌سازد.
A milyen könyörülő az atya a fiakhoz, olyan könyörülő az Úr az őt félők iránt.
همان‌‌قدر که پدر با فرزندان خود مهربان است، همان‌طور نیز خداوند با کسانی‌که او را گرامی می‌دارند، مهربان است.
Mert ő tudja a mi formáltatásunkat; megemlékezik róla, hogy por vagyunk.
زیرا می‌‌داند که ما چگونه سرشته شده‌ایم و به یاد می‌آورد که ما از خاک هستیم!
Az embernek napjai olyanok, mint a fű, úgy virágzik, mint a mezőnek virága.
عمر آدمی همچون علف صحراست. مانند گل وحشی می‌شکفد.
Hogyha általmegy rajta a szél, nincsen többé, és az ő helye sem ismeri azt többé.
وقتی باد بر آن بوزد، از بین می‌رود و اثری از آن برجای نمی‌ماند.
De az Úr kegyelme öröktől fogva való és örökkévaló az őt félőkön, és az ő igazsága a fiaknak fiain;
امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.
Azokon, a kik megtartják az ő szövetségét és megemlékeznek az ő parancsolatjairól, hogy azokat megcselekedjék.
امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.
Az Úr a mennyekbe helyheztette az ő székét és az ő uralkodása mindenre kihat.
خداوند تخت خود را در آسمانها برقرار کرده و از آنجا بر همهٔ عالم حکمرانی می‌کند.
Áldjátok az Urat ő angyalai, ti hatalmas erejűek, a kik teljesítitek az ő rendeletét, hallgatván az ő rendeletének szavára.
ای فرشتگان نیرومند که فرمانبردار او هستید و اوامر او را بجا می‌آورید، او را ستایش کنید!
Áldjátok az Urat minden ő serege: ő szolgái, akaratának teljesítői!
ای لشکریان آسمانی، ای خدمتگزارانی که ارادهٔ خداوند را انجام می‌دهید، او را ستایش کنید!
Áldjátok az Urat minden ő teremtményei, az ő uralkodásának minden helyén! Áldjad én lelkem az Urat!
ای همهٔ مخلوقات خداوند، او را در سراسر قلمرو او بستایید. ای جان من خداوند را ستایش کن!