Job 33

No azért halld meg csak Jób az én szavaimat, és vedd füledbe minden beszédemet!

حال ای ایّوب با دقّت به سخنان من گوش بده.

Ímé, megnyitom már az én szájamat, és a beszéd nyelvem alatt van már.

می‌خواهم آنچه را که در نظر دارم به تو بگویم.

Igaz szívből *származnak* beszédeim, tiszta tudományt hirdetnek ajkaim.

حرفهای من از صمیم دل، صادقانه و حقیقت است.

Az Istennek lelke teremtett engem, és a Mindenhatónak lehellete adott nékem életet.

زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من زندگی بخشیده است.

Ha tudsz, czáfolj meg; készülj fel ellenem és állj elő!

اگر می‌توانی جواب مرا بدهی، درنگ نکن.

Ímé, én szintúgy Istené vagyok, mint te; sárból formáltattam én is.

من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.

Ímé, a tőlem való félelem meg ne háborítson; kezem nem lészen súlyos rajtad.

پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی‌آورم.

Csak az imént mondtad fülem hallatára, hallottam a beszédnek hangját:

شنیدم که گفتی:

Tiszta vagyok, fogyatkozás nélkül: mocsoktalan vagyok, bűn nincsen bennem.

«من پاک هستم و خطایی نکرده‌ام. بی‌عیب هستم و گناهی ندارم.

Ímé, vádakat talál ki ellenem, ellenségének tart engem!

خدا بهانه می‌جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Békóba veti lábaimat, és őrzi minden ösvényemet.

پاهایم را به زنجیر می‌بندد و در هر قدم مراقب من است.»

Ímé, ebben nincsen igazad - azt felelem néked - mert nagyobb az Isten az embernél!

امّا ایّوب، من تو را قانع می‌سازم که تو اشتباه می‌‌کنی. خدا بزرگتر از همهٔ انسانهاست.

Miért perelsz vele? Azért, hogy egyetlen beszédedre sem felelt?

چرا خدا را متّهم می‌‌کنی و می‌گویی که او برای کارهایی که می‌کند به انسان توضیح نمی‌دهد.

Hiszen szól az Isten egyszer vagy kétszer is, de nem ügyelnek rá!

خدا به راههای مختلف با انسان صحبت می‌کند، امّا کسی به کلام او توجّه نمی‌نماید.

Álomban, éjjeli látomásban, mikor mély álom száll az emberre, és mikor ágyasházokban szenderegnek;

در شب، وقتی انسان در خواب عمیق فرو می‌رود، در رؤیا با او حرف می‌زند.

Akkor nyitja meg az emberek fülét, és megpecsételi megintetésökkel.

گوشهای او را باز می‌کند. او را می‌ترساند و اخطار می‌دهد

Hogy eltérítse az embert a *rossz* cselekedettől, és elrejtse a kevélységet a férfi elől.

خدا سخن می‌گوید تا او را از گناه کردن باز دارد و از مغرور شدن رهایی‌اش‌‌ بخشد،

Visszatartja lelkét a romlástól, és életét hogy azt fegyver ne járja át.

تا از مرگ و هلاکت نجات یابد.

Fájdalommal is bünteti az ő ágyasházában, és csontjainak szüntelen való háborgásával.

خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می‌کند.

Úgy, hogy az ő ínye undorodik az ételtől, és lelke az ő kedves ételétől.

در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می‌دهد به طوری که حتّی از لذیذترین غذاها هم بدش می‌آید.

Húsa szemlátomást aszik le róla; csontjai, a melyeket látni nem lehetett, kiülnek.

آن‌قدر لاغر می‌شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می‌ماند.

És lelke közelget a sírhoz, s élete a halál angyalaihoz.

پایش به لب گور می‌رسد و به دنیای مردگان نزدیک می‌شود.

Ha van mellette magyarázó angyal, egy az ezer közül, hogy az emberrel tudassa kötelességét;

امّا اگر یکی از هزاران فرشتهٔ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بی‌گناه است،

És *az Isten* könyörül rajta, és azt mondja: Szabadítsd meg őt, hogy ne szálljon a sírba; váltságdíjat találtam!

آنگاه بر او رحم کرده، می‌فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفّاره‌ای برایش یافته‌ام.»

Akkor teste fiatal, erőtől duzzad, újra kezdi ifjúságának napjait.

بدن او دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Imádkozik Istenhez és ő kegyelmébe veszi, hogy az ő színét nézhesse nagy örömmel, és az embernek visszaadja az ő igazságát.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می‌پذیرد و او با شادمانی در پیشگاه او حضور می‌یابد و خدا سعادت گذشته‌اش را به او بازمی‌گرداند.

Az emberek előtt énekel és mondja: Vétkeztem és az igazat elferdítettem vala, de nem e szerint fizetett meg nékem;

بعد او سرود می‌خواند و به مردم می‌گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

Megváltotta lelkemet a sírba szállástól, és egész valóm a világosságot nézi.

امّا خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

Ímé, mindezt kétszer, háromszor cselekszi Isten az emberrel,

خدا بارها این کارها را برای انسان انجام می‌دهد،

Hogy megmentse lelkét a sírtól, hogy világoljon az élet világosságával.

تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.

Figyelj Jób, *és* hallgass meg engem; hallgass, hadd szóljak én!

ایّوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می‌گویم توجّه کن.

Ha van mit mondanod, czáfolj meg; szólj, mert igen szeretném a te igazságodat.

امّا اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می‌خواهم بشنوم و اگر گفتارت درست باشد، قبول می‌کنم.

Ha *pedig* nincs, hallgass meg engem, hallgass és megtanítlak téged a bölcseségre!

وگرنه ساکت باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.