Job 19

Felele pedig Jób, és monda:

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

Meddig búsítjátok még a lelkemet, és kínoztok engem beszéddel?

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

Tízszer is meggyaláztatok már engem; nem pirultok, hogy így erősködtök ellenem?

بارها به من اهانت کرده‌اید و از رفتار خود با من خجالت نمی‌کشید.

Még ha csakugyan tévedtem is, tévedésem énmagamra hárul.

اگر من گناهی کرده باشم، ضرر آن به خودم می‌رسد و به شما آسیبی نمی‌رساند.

Avagy csakugyan pöffeszkedni akartok ellenem, és feddődni az én gyalázatom felett?

شما خود را بهتر و برتر از من می‌دانید و مصیبتهای مرا نتیجهٔ گناه من می‌پندارید.

Tudjátok meg hát, hogy Isten alázott meg engem, és az ő hálójával ő vett engem körül.

درحالی‌که خدا این روز بد را بر سر من آورده و به دام خود گرفتارم کرده است.

Ímé, kiáltozom az erőszak miatt, de meg nem hallgattatom, segélyért kiáltok, de nincsen igazság.

حتّی وقتی از ظلمی که به من شده است، فریاد می‌زنم و کمک می‌طلبم، کسی به داد من نمی‌رسد.

Utamat úgy elgátolta, hogy nem mehetek át rajta, és az én ösvényemre sötétséget vetett.

خدا راه مرا بسته و آن را تاریک کرده است و امید رهایی از این وضع برای من نیست.

Tisztességemből kivetkőztetett, és fejemnek koronáját elvevé.

او عزّت و اعتبار مرا از بین برد و هرچه که داشتم از من گرفته.

Megronta köröskörül, hogy elveszszek, és reménységemet, mint a fát, letördelé.

از هر طرف مرا خُرد نموده و نهال آرزوهای مرا از ریشه کنده است.

Felgerjesztette haragját ellenem, és úgy bánt velem, mint ellenségeivel.

آتش غضب خود را بر من افروخته و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Seregei együtt jövének be és utat csinálnak ellenem, és az én sátorom mellett táboroznak.

لشکر خود را می‌فرستد تا چادر مرا محاصره کنند.

Atyámfiait távol űzé mellőlem, barátaim egészen elidegenedtek tőlem.

او خانواده‌ام را از من جدا کرد و آشنایانم را با من بیگانه ساخت.

Rokonaim visszahúzódtak, ismerőseim pedig elfelejtkeznek rólam.

خویشاوندان و دوستانِ نزدیک من، فراموشم کرده‌اند

Házam zsellérei és szolgálóim idegennek tartanak engem, jövevény lettem előttök.

و مهمان خانه‌ام مرا از یاد برده است. کنیزان خانه‌ام مرا نمی‌شناسند و برای آنها بیگانه شده‌ام.

Ha a szolgámat kiáltom, nem felel, még ha könyörgök is néki.

خدمتکار خود را با زاری و التماس صدا می‌کنم، امّا او جوابم را نمی‌دهد.

Lehelletem idegenné lett házastársam előtt, s könyörgésem az én ágyékom magzatai előtt.

زن من طاقت بوی دهان مرا ندارد و برادرانم از من بیزار هستند.

Még a kisdedek is megvetnek engem, ha fölkelek, ellenem szólnak nékem.

حتّی بچّه‌ها با حقارت به من می‌نگرند و مسخره‌ام می‌کنند.

Megútált minden meghitt emberem; a kiket szerettem, azok is ellenem fordultak.

دوستان صمیمی‌ام از من نفرت دارند و کسانی را که دوست می‌داشتم، از من روی‌گردان شده‌اند.

Bőrömhöz és húsomhoz ragadt az én csontom, csak fogam húsával menekültem meg.

از من فقط پوست و استخوان باقیمانده است و به سختی از مرگ گریخته‌ام.

Könyörüljetek rajtam, könyörüljetek rajtam, oh ti barátaim, mert az Isten keze érintett engem!

شما دوستان من هستید، بر من رحم کنید، زیرا دست خدا مرا به این روز انداخته است.

Miért üldöztök engem úgy, mint az Isten, és mért nem elégesztek meg a testemmel?

چرا شما هم مانند خدا مرا عذاب می‌دهید؟ چرا مرا به حال خودم نمی‌گذارید؟

Oh, vajha az én beszédeim leirattatnának, oh, vajha könyvbe feljegyeztetnének!

ای کاش سخنان مرا کسی به یاد می‌آورد و در کتابی می‌نوشت

Vasvesszővel és ónnal örökre kősziklába metszetnének!

و یا با قلم آهنین آنها را بر سنگی حک می‌کرد، تا برای همیشه باقی بمانند.

Mert én tudom, hogy az én megváltóm él, és utoljára az én porom felett megáll.

امّا می‌دانم که نجات‌دهندهٔ من در آسمان است و روزی برای دفاع من به زمین خواهد آمد.

És miután ezt a bőrömet megrágják, testem nélkül látom meg az Istent.

یقین دارم که حتّی پس از آن که گوشت و پوست بدنم بپوسند، خدا را می‌بینم.

A kit magam látok meg magamnak; az én szemeim látják meg, nem más. Az én veséim megemésztettek én bennem;

او برای من بیگانه نیست. او را با همین چشمان خود خواهم دید.

Mert ezt mondjátok: Hogyan fogjuk őt üldözni! *látva,* hogy a dolog gyökere én bennem rejlik.

وقتی گفتید: «چگونه او را عذاب دهیم؟» از حال رفتم. شما می‌خواستید با بهانه‌ای مرا متّهم سازید.

Féljetek a fegyvertől, mert a fegyver a bűnök miatt való büntetés, hogy megtudjátok, hogy van ítélet!

پس از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که روز داوری خدا در انتظار شماست.