Jeremiah 47

Az a szó, a melyet az Úr szóla Jeremiás prófétának a Filiszteusok felől, mielőtt megverte a Faraó Gázát.

پیش از آنکه فرعون به غزه حمله کند، خداوند دربارهٔ مردم فلسطین به من

Ezt mondja az Úr: Ímé, víz indul meg északról, *és olyan* lesz, *mint* a kiáradott folyó, és elárasztja a földet és annak mindenét, a várost és annak lakosait, és kiáltanak az emberek, és a föld minden lakosa ordít.

چنین گفت: «ببین! موجهای آب در شمال برخاسته و مثل سیل خروشان، سرازیر می‌شود. این امواج تمام سرزمین و هرچه در آن است، تمام شهرها و مردم آن را خواهد پوشانید. مردم برای کمک فریاد برمی‌آورند و تمام مردم جهان سخت خواهند گریست.

Ménei patáinak csattogó hangjától, szekereinek zörgésétől, kerekeinek zúgásától nem gondolnak az atyák a fiakra erejök ellankadása miatt.

آنها صداهای سُم اسبان، حرکت ارّابه‌ها و غلتیدن چرخها را خواهند شنید. پدرها برای کودکان خود برنمی‌گردند، از شدّت ترس امید خود را از دست داده‌اند.

És a nap miatt, mely eljött, hogy elpusztítsa egész Filiszteát, kivágja Tírust és Szidont *és* segítségének minden megmaradt *töredékét,* mert az Úr elrontja Filiszteát, a Káftor szigetének maradékát.

زمان نابودی مردم فلسطین و زمان قطع کمک به صور و صیدون فرا رسیده است. من، خداوند، مردم فلسطین را با همهٔ کسانی‌که از سواحل کریت آمده‌اند، نابود خواهم کرد.

Kopaszság lepte meg Gázát, Askalon elnémult, maradéka az ő völgyüknek: meddig vagdalod magadat?

مردم غزه به غم بزرگی گرفتارند، و اهالی اشقلون در سکوت فرو رفته‌اند. تا به کی باید مردم فلسطین سوگوار باشند؟

Oh szablyája az Úrnak, meddig nem nyugszol meg? Rejtsd el magadat a te hüvelyedbe, nyugodjál meg és hallgass!

شما فریادکنان خواهید گفت: «ای شمشیر خداوند! تا کی به کُشت و کشتار ادامه می‌دهی؟ به غلاف خود بازگرد و در آنجا آرام بگیر!

Miképen nyughatik meg, holott az Úr parancsolt néki? Askalonra és a tenger partjára oda rendelte őt.

امّا چگونه می‌تواند آرام بگیرد، درحالی‌که کارش را هنوز تمام نکرده است؟ من به آن دستور داده‌ام، به اشقلون و به مردمی که در ساحل دریا زندگی می‌کنند، حمله کند.»