Psalms 83

Ének; Aszáf zsoltára.

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

Isten, ne vesztegelj, ne hallgass és ne nyugodjál, Isten!

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Mert ímé, háborognak ellenségeid, s gyűlölőid fejöket emelik.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Néped ellen álnok tanácsot gondolnak s védenczeid ellen terveket szőnek.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Ezt mondják: Jertek, veszessük el őket, hogy ne legyenek nemzet, hogy ne emlegessék többé Izráel nevét!

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Mert tanácskoztak együtt, egy szívvel; szövetséget kötöttek ellened:

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Az Edomiták és Ismáeliták sátrai, a Moábiták és Hagarénusok;

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

A Gebaliták, Ammoniták és Amálekiták, a Filiszteusok Tyrus lakosaival együtt.

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Az asszir is szövetkezett velök, segítőjévé lettek a Lót fiainak. Szela.

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Úgy bánj velök, mint Midjánnal, mint Siserával, mint Jábinnal a Kison patakjánál!

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

A kik elvesztek vala Endornál, *és* a föld szemetjévé lőnek.

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Tedd őket, fejedelmöket olyanokká, mint Orebet s mint Zeébet, Zebahot és Szalmunát, minden felkentjökkel,

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

A kik ezt mondták: Foglaljuk el magunknak az Isten hajlékait!

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Én Istenem! Tedd őket olyanokká, a milyen a porfelhő, *és *a milyen a polyva a szél előtt;

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Olyanokká, mint a tűz, a mely meggyújtja az erdőt, és mint a láng, a mely elégeti a hegyeket.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Így kergesd őket a te szélvészeddel, és forgószeleddel így rettentsd őket!

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Töltsd el orczájukat gyalázattal, hogy keressék Uram a te nevedet!

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Szégyenüljenek meg és rémüljenek el örökké, és piruljanak és pusztuljanak, *Isten* az egész földön. * az egész földön. *

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.