Psalms 132

Grádicsok éneke. Emlékezzél meg, Uram, Dávid minden nyomorúságáról;

Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;

A ki megesküdt az Úrnak, fogadást tőn a Jákób Istenének:

Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:

Nem megyek be sátoros házamba, nem hágok fel háló-nyoszolyámba;

Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;

Nem bocsátok álmot szemeimre s pilláimra szendert;

Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,

Míg helyet nem találok az Úrnak, Jákób Istenének hajlékot!

Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.

Ímé, hallottunk róla Efratában; rátaláltunk Jaar térségein:

Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.

Hadd menjünk be az ő hajlékaiba, boruljunk le lábainak zsámolyához!

Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.

Indulj Uram, a te nyugvóhelyedre: te és a te hatalmadnak ládája!

Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.

Papjaid öltözködjenek igazságba, kegyeltjeid pedig örvendezzenek!

Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.

Dávidért, a te szolgádért, ne fordulj el felkented színétől!

Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.

Hűséget esküdött az Úr Dávidnak, nem tér el attól: Ágyékod gyümölcsét ültetem székedbe;

La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;

Ha megtartják fiaid szövetségemet és bizonyságomat, a melyekre megtanítom őket, fiaik is mindörökké székedben ülnek.

Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.

Mert a Siont választotta ki az Úr, azt szerette meg magának lakhelyül:

Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:

Ez lesz nyugovóhelyem örökre; itt lakozom, mert ezt szeretem;

Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.

Eleséggel megáldom gazdagon, szegényeit jóltartom kenyérrel;

Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.

Papjait meg felruházom szabadítással, és vígan örvendeznek kegyeltjei.

Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.

Megnövesztem ott Dávidnak hatalmát, szövétneket szerzek az én felkentemnek.

Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.

Ellenségeire szégyent borítok, rajta pedig koronája ragyog.

Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.