Psalms 112

Dicsérjétek az Urat. Boldog az ember, a ki féli az Urat, *és* az ő parancsolataiban igen gyönyörködik.

Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.

Hős lesz annak magva a földön; a hívek nemzedéke megáldatik.

Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.

Gazdagság és bőség lesz annak házában, s igazsága mindvégig megmarad.

Bonstato kaj riĉeco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.

Az igazakra világosság fénylik a sötétben: *attól a ki* irgalmas, kegyelmes és igaz.

En mallumo leviĝas lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.

Jó annak az embernek, a ki könyörül és kölcsön ad; dolgait pedig igazán végezi.

Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.

Mivelhogy soha sem ingadoz: örök emlékezetben lesz az igaz.

Ĉar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.

Semmi rossz hírtől nem fél; szíve erős, az Úrban bizakodó.

Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, ĝi fidas la Eternulon.

Rendületlen az ő szíve; nem fél, míglen ellenségeire lenéz.

Senŝanceliĝa estas lia koro; Li ne timas, ĝis li vidas la pereon de siaj malamikoj.

Osztogat, adakozik a szegényeknek; igazsága megmarad mindvégig; az ő szarva felemeltetik dicsőséggel.

Li ŝutas kaj donas al la malriĉuloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno altiĝos en honoro.

Látja *ezt* a gonosz és dühöng; fogait csikorgatja és eleped; a gonoszok kivánsága semmivé lesz.

La malvirtulo vidas kaj ĉagreniĝas, Kunfrapas la dentojn kaj konsumiĝas. La deziro de malvirtuloj pereos.