Job 9

Felele pedig Jób, és monda:

Ijob respondis kaj diris:

Igaz, jól tudom, hogy így van; hogyan is lehetne igaz a halandó ember Istennél?

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

Ha perelni akarna ő vele, ezer közül egy sem felelhetne meg néki.

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

Bölcs szívű és hatalmas erejű: ki szegülhetne ellene, hogy épségben maradjon?

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

A ki hegyeket mozdít tova, hogy észre se veszik, és megfordítja őket haragjában.

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

A ki kirengeti helyéből a földet, úgy hogy oszlopai megrepedeznek.

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

A ki szól a napnak és az fel nem kél, és bepecsételi a csillagokat.

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

A ki egymaga feszítette ki az egeket, és a tenger hullámain tapos.

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

A ki teremtette a gönczölszekeret, a kaszás csillagot és a fiastyúkot és a délnek titkos tárait.

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

A ki nagy dolgokat cselekszik megfoghatatlanul, és csudákat megszámlálhatatlanul.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

Ímé, elvonul mellettem, de nem látom, átmegy előttem, de nem veszem észre.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Ímé, ha elragad *valamit,* ki akadályozza meg; ki mondhatja néki: Mit cselekszel?

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Ha az Isten el nem fordítja az ő haragját, alatta meghajolnak Ráháb czinkosai is.

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Hogyan felelhetnék hát én meg ő néki, és lelhetnék vele szemben szavakat?

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

A ki, ha szinte igazam volna, sem felelhetnék néki; kegyelemért könyörögnék ítélő birámhoz.

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Ha segítségül hívnám és felelne is nékem, még sem hinném, hogy szavamat fülébe vevé;

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

A ki forgószélben rohan meg engem, és ok nélkül megsokasítja sebeimet.

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Nem hagyna még lélekzetet se vennem, hanem keserűséggel lakatna jól.

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Ha erőre kerülne a dolog? Ímé, ő igen erős; és ha ítéletre? Ki tűzne ki én nékem napot?

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Ha igaznak mondanám magamat, a szájam kárhoztatna engem; ha ártatlannak: bűnössé tenne engemet.

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Ártatlan vagyok, nem törődöm lelkemmel, útálom az életemet.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Mindegy ez! Azért azt mondom: elveszít ő ártatlant és gonoszt!

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Ha ostorával hirtelen megöl, neveti a bűntelenek megpróbáltatását.

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

A föld a gonosz kezébe adatik, a ki az ő biráinak arczát elfedezi. Nem így van? Kicsoda hát ő?

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

Napjaim gyorsabbak valának a kengyelfutónál: elfutának, nem láttak semmi jót.

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Ellebbentek, mint a gyorsan járó hajók, miként zsákmányára csap a keselyű.

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Ha azt mondom: Nosza elfelejtem panaszomat, felhagyok haragoskodásommal és vidám leszek:

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Megborzadok az én mindenféle fájdalmamtól; tudom, hogy nem találsz bűntelennek engem.

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Rossz ember vagyok én! Minek fáraszszam hát magamat hiába?

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Ha hóvízzel mosakodom is meg, ha szappannal mosom is meg kezeimet:

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Akkor is a posványba mártanál engem és az én ruháim is útálnának engem.

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Mert nem ember ő, mint én, hogy néki megfelelhetnék, *és* együtt pörbe állanánk.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Nincs is közöttünk igazlátó, a ki kezét közbe vethesse kettőnk között!

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Venné csak el rólam az ő veszszejét, és az ő rettentésével ne rettegtetne engem:

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Akkor szólanék és nem félnék tőle: mert nem így vagyok én magammal!

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.