Job 38

Majd felele az Úr Jóbnak a forgószélből és monda:

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Ki az, a ki elhomályosítja az örök rendet tudatlan beszéddel?

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Nosza övezd fel, mint férfiú derekadat, én majd kérdezlek, te meg taníts engem!

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Hol voltál, mikor a földnek alapot vetettem? Mondd meg, ha tudsz valami okosat!

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Ki határozta meg mértékeit, ugyan tudod-é; avagy ki húzta el felette a mérő zsinórt?

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Mire bocsátották le oszlopait, avagy ki vetette fel szegeletkövét;

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Mikor együtt örvendezének a hajnalcsillagok, és Istennek minden fiai vigadozának?

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

És *kicsoda* zárta el ajtókkal a tengert, a mikor előtünt, az anyaméhből kijött;

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Mikor ruházatává a felhőt tevém, takarójául pedig a sürű homályt?

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

Mikor reávontam törvényemet, zárat és ajtókat veték eléje:

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

És azt mondám: Eddig jőjj és ne tovább; ez itt ellene áll kevély habjaidnak!

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

Parancsoltál-é a reggelnek, a mióta megvagy? Kimutattad-é a hajnalnak a helyét?

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

Hogy belefogózzék a földnek széleibe, és lerázassanak a gonoszok róla.

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

Hogy átváltozzék mint a megpecsételt agyag, és előálljon, mint egy ruhában.

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

Hogy a gonoszoktól elvétessék világosságuk, és a fölemelt kar összetöressék?

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

Eljutottál-é a tenger forrásáig, bejártad-é a mélységnek fenekét?

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Megnyíltak-é néked a halálnak kapui; a halál árnyékának kapuit láttad-é?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Áttekintetted-é a föld szélességét, mondd meg, ha mindezt jól tudod?

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Melyik út *visz* oda, hol a világosság lakik, és a sötétségnek hol van a helye?

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Hogy visszavinnéd azt az ő határába, és hogy megismernéd lakása útjait.

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

Tudod te ezt, hiszen már akkor megszülettél; napjaidnak száma nagy!

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Eljutottál-é a hónak tárházához; vagy a jégesőnek tárházát láttad-é?

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

A mit fentartottam a szükség idejére, a harcz és háború napjára?

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

Melyik út *visz oda,* a hol szétoszlik a világosság, és szétterjed a keleti szél a földön?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Ki hasított nyílást a záporesőnek, és a mennydörgő villámnak útat?

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Hogy aláessék az ember nélkül való földre, a pusztaságra, holott senki sincsen;

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

Hogy megitasson pusztát, sivatagot, és hogy sarjaszszon zsenge pázsitot?

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

Van-é atyja az esőnek, és ki szülte a harmat cseppjeit?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Kinek méhéből jött elő a jég, és az ég daráját kicsoda szülte?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

*Miként* rejtőznek el a vizek mintegy kő *alá,* és *mint* zárul be a mély vizek színe?

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Összekötheted-é a fiastyúk szálait; a kaszáscsillag köteleit megoldhatod-é?

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

A hajnalcsillagot előhozhatod-é az ő idejében, avagy a gönczölszekeret forgathatod-é fiával együtt?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Ismered-é az ég törvényeit, vagy te határozod-é meg uralmát a földön?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Felemelheted-é szavadat a felhőig, hogy a vizeknek bősége beborítson téged?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Kibocsáthatod-é a villámokat, hogy elmenjenek, vagy mondják-é néked: Itt vagyunk?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Ki helyezett bölcseséget a setét felhőkbe, vagy a tüneményeknek ki adott értelmet?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Ki számlálta meg a bárányfelhőket bölcseséggel, és ki üríti ki az égnek tömlőit;

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Mikor a por híg sárrá változik, és a göröngyök összetapadnak?

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?