1. Home
  2. Pair
  3. HunKar
  4. Esperanto
  5. Job.31

Job 31

31:1
Szövetségre léptem szemeimmel, és hajadonra mit sem ügyeltem.
Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.
31:2
És mi volt jutalmam Istentől felülről; vagy örökségem a Mindenhatótól a magasságból?
Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?
31:3
Avagy nem az istentelent illeti-é romlás, és nem a gonosztevőt-é veszedelem?
Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?
31:4
Avagy nem láthatta-é utaimat, és nem számlálhatta-é meg lépéseimet?
Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?
31:5
Ha én csalárdsággal jártam, vagy az én lábam álnokságra sietett:
Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?
31:6
Az ő igazságának mérlegével mérjen meg engem, és megismeri Isten az én ártatlanságomat!
Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.
31:7
Ha az én lépésem letért az útról és az én lelkem követte szemeimet, vagy kezeimhez szenny tapadt:
Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:
31:8
Hadd vessek én és más egye meg, és tépjék ki az én maradékaimat gyökerestől!
Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.
31:9
Ha az én szívem asszony után bomlott, és leselkedtem az én felebarátomnak ajtaján:
Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:
31:10
Az én feleségem másnak őröljön, és mások hajoljanak rája.
Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.
31:11
Mert gyalázatosság volna ez, és birák elé tartozó bűn.
Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.
31:12
Mert tűz volna ez, a mely pokolig emésztene, és minden jövedelmemet tövestől kiirtaná.
Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.
31:13
Ha megvetettem volna igazát az én szolgámnak és szolgálómnak, mikor pert kezdtek ellenem:
Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?
31:14
Mi tevő lennék, ha felkelne az Isten, és ha meglátogatna: mit felelnék néki?
Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?
31:15
Nem az teremtette-é őt is, a ki engem teremtett anyám méhében; nem egyugyanaz formált-é bennünket anyánk ölében?
Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.
31:16
Ha a szegények kivánságát megtagadtam, és az özvegy szemeit epedni engedtem;
Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?
31:17
És ha falatomat egymagam ettem meg, és az árva abból nem evett;
Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?
31:18
Hiszen ifjúságom óta, mint atyánál nevekedett nálam, és anyámnak méhétől kezdve vezettem őt!
Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.
31:19
Ha láttam a ruhátlant veszni indulni, és takaró nélkül a szegényt;
Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,
31:20
Hogyha nem áldottak engem az ő ágyékai, és az én juhaim gyapjából fel nem melegedett;
Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?
31:21
Ha az árva ellen kezemet felemeltem, mert láttam a kapuban az én segítségemet;
Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,
31:22
A lapoczkájáról essék ki a vállam, és a forgócsontról szakadjon le karom!
En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.
31:23
Hiszen *úgy* rettegtem Isten csapásától, és fensége előtt tehetetlen valék!
Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.
31:24
Ha reménységemet aranyba vetettem, és azt mondtam az olvasztott aranynak: Én bizodalmam!
Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?
31:25
Ha örültem azon, hogy nagy a gazdagságom, és hogy sokat szerzett az én kezem;
Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?
31:26
Ha néztem a napot, mikor fényesen ragyogott, és a holdat, mikor méltósággal haladt,
Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,
31:27
És az én szívem titkon elcsábult, és szájammal megcsókoltam a kezemet:
Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?
31:28
Ez is biró elé tartozó bűn volna, mert ámítottam volna az Istent oda fent!
Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.
31:29
Ha örvendeztem az engem gyűlölőnek nyomorúságán, és ugráltam örömömben, hogy azt baj érte;
Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?
31:30
(De nem engedtem, hogy szájam vétkezzék azzal, hogy átkot kérjek az ő lelkére!)
Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.
31:31
Ha nem mondták az én sátorom cselédei: Van-é, a ki az ő húsával jól nem lakott?
Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!
31:32
(A jövevény nem hált az utczán, ajtóimat az utas előtt megnyitám.)
Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.
31:33
Ha emberi módon eltitkoltam vétkemet, keblembe rejtve bűnömet:
Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?
31:34
Bizony akkor tarthatnék a nagy tömegtől, rettegnem kellene nemzetségek megvetésétől; elnémulnék *és* az ajtón sem lépnék ki!
En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.
31:35
Oh, bárcsak volna valaki, a ki meghallgatna engem! Ímé, ez a végszóm: a Mindenható feleljen meg nékem; és írjon könyvet ellenem az én vádlóm.
Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,
31:36
Bizony én azt a vállamon hordanám, és korona gyanánt a fejemre tenném!
Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,
31:37
Lépteimnek számát megmondanám néki, mint egy fejedelem, úgy járulnék hozzá!
Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.
31:38
Ha földem ellenem kiáltott és annak barázdái együtt siránkoztak;
Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,
31:39
Ha annak termését fizetés nélkül ettem, vagy gazdájának lelkét kioltottam:
Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:
31:40
Búza helyett tövis teremjen és árpa helyett konkoly! Itt végződnek a Jób beszédei.
Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.

© bibleglot.com