Job 3

Ezután megnyitá Jób az ő száját, és megátkozá az ő napját.

Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.

És szóla Jób, és monda:

Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:

Veszszen el az a nap, a melyen születtem, és az az éjszaka, a melyen azt mondták: fiú fogantatott.

Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.

Az a nap legyen sötétség, ne törődjék azzal az Isten onnét felül, és világosság ne fényljék azon.

Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.

Tartsa azt fogva sötétség és a halál árnyéka; *a* felhő lakozzék rajta, nappali borulatok tegyék rettenetessé.

Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.

Az az éjszaka! Sűrű sötétség fogja be azt; ne soroztassék az az esztendőnek napjaihoz, ne számláltassék a hónapokhoz.

Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.

Az az éjszaka! Legyen az magtalan, ne legyen örvendezés azon.

Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.

Átkozzák meg azt, a kik a nappalt átkozzák, a kik bátrak felingerelni a leviathánt.

Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.

Sötétüljenek el az ő estvéjének csillagai; várja a világosságot, de az ne legyen, és ne lássa a hajnalnak pirját!

Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;

Mert nem zárta be az én anyám méhének ajtait, és nem rejtette el szemeim elől a nyomorúságot.

Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.

Mért is nem haltam meg fogantatásomkor; mért is ki nem multam, mihelyt megszülettem?

Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?

Mért vettek fel engem térdre, és mért az emlőkre, hogy szopjam?!

Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?

Mert most feküdném és nyugodnám, aludnám és akkor nyugton pihenhetnék -

Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,

Királyokkal és az ország tanácsosaival, a kik magoknak kőhalmokat építenek.

Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,

Vagy fejedelmekkel, a kiknek aranyuk van, a kik ezüsttel töltik meg házaikat.

Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;

Vagy mért nem lettem olyan, mint az elásott, idétlen gyermek, mint a világosságot sem látott kisdedek?

Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.

Ott a gonoszok megszünnek a fenyegetéstől, és ott megnyugosznak, a kiknek erejök ellankadt.

Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.

A foglyok ott mind megnyugosznak, nem hallják a szorongatónak szavát.

Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.

Kicsiny és nagy ott *egyenlő,* és a szolga az ő urától szabad.

Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.

Mért is ad *Isten* a nyomorultnak világosságot, és életet a keseredett szivűeknek?

Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,

A kik a halált várják, de nem jön az, és szorgalmasabban keresik mint az elrejtett kincset.

Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,

A kik nagy örömmel örvendeznek, vigadnak, mikor megtalálják a koporsót.

Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?

A férfiúnak, a ki útvesztőbe jutott, és a kit az Isten bekerített köröskörül.

Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?

Mert kenyerem gyanánt van az én fohászkodásom, és sóhajtásaim ömölnek, mint habok.

Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;

Mert a mitől remegve remegtem, az jöve reám, és a mitől rettegtem, az esék rajtam.

Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.

Nincs békességem, sem nyugtom, sem pihenésem, mert nyomorúság támadt reám.

Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.