Job 21

Felele pedig Jób, és monda:

Ijob respondis kaj diris:

Jól hallgassátok meg az én beszédemet, és legyen ez a ti vigasztalástok *helyett.*

Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.

Szenvedjetek el engem, a míg szólok, azután gúnyoljátok ki beszédemet.

Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

Avagy én embernek panaszolkodom-é? Miért ne volna hát keserű a lelkem?

Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

Tekintsetek reám és álmélkodjatok el, és tegyétek kezeteket szátokra.

Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.

Ha visszaemlékezem, mindjárt felháborodom, és reszketés fogja el testemet.

Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

Mi az oka, hogy a gonoszok élnek, vénséget érnek, sőt még meg is gyarapodnak?

Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?

Az ő magvok előttök nő fel ő velök, és az ő sarjadékuk szemeik előtt.

Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.

Házok békességes a félelemtől, és az Isten vesszeje nincsen ő rajtok.

Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

Bikája folyat és nem terméketlen, tehene megellik és el nem vetél.

Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.

Kieresztik, mint nyájat, kisdedeiket, és ugrándoznak az ő magzataik.

Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

Dobot és hárfát ragadnak, és örvendeznek a síp zengésének.

Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

Jóllétben töltik el napjaikat, és egy pillanat alatt szállnak alá a sírba;

Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente.

Noha azt mondják Istennek: Távozzál el tőlünk, mert a te utaidnak tudásában nem gyönyörködünk!

Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

Micsoda a Mindenható, hogy tiszteljük őt, és mit nyerünk vele, ha esedezünk előtte?

Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

Mindazáltal az ő javok nincsen hatalmukban, azért a gonoszok tanácsa távol legyen tőlem!

Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

Hányszor aluszik el a gonoszok szövétneke, és jő rájok az ő veszedelmök! *Hányszor* osztogatja részöket haragjában.

Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

Olyanok lesznek, mint a pozdorja a szél előtt, és mint a polyva, a melyet forgószél ragad el.

Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.

Isten az ő fiai számára tartja fenn annak büntetését. Megfizet néki, hogy megérzi majd.

Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

Maga látja meg a maga veszedelmét, és a Mindenható haragjából iszik.

Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

Mert mi gondja van néki házanépére halála után, ha az ő hónapjainak száma letelt?!

Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?

Ki taníthatja Istent bölcseségre, hisz ő ítéli meg a magasságban levőket is!

Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?

Ez meghal az ő teljes boldogságában, egészen megelégedetten és nyugodtan;

Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

Fejőedényei tejjel vannak tele, csontjainak velője nedvességtől árad.

Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

Amaz elkeseredett lélekkel hal meg, mert nem élhetett a jóval.

Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.

Együtt feküsznek a porban, és féreg lepi őket.

Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

Ímé, jól tudom a ti gondolatitokat és a hamisságokat, a melyekkel méltatlankodtok ellenem;

Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;

Mert ezt mondjátok: Hol van ama főembernek háza, hol van a gonoszok lakozásának sátora?

Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?

Avagy nem kérdeztétek-é meg azokat, a kik *sokat* utaznak és jeleiket nem ismeritek-é?

Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

Bizony a veszedelemnek napján elrejtetik a gonosz, a haragnak napján kiszabadul.

En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

Kicsoda veti szemére az ő útját, és a mit cselekedett, kicsoda fizet meg néki azért?

Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

Még ha a sírba vitetik is ki, a sírdomb felett is él.

Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.

Édesek lesznek néki a sírnak hantjai, és maga után vonsz minden embert, a mint számtalanok *mentek el* előtte.

Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.

Hogyan vigasztalnátok hát engem hiábavalósággal? Feleselésetek igazságtalanság marad.

Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?