Psalms 47

Az éneklőmesternek, a Kóráh fiainak zsoltára.
Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.
Ti népek mind tapsoljatok, harsogjatok Istennek vígságos szóval.
Al gij volken, klapt in de hand; juicht Gode met een stem van vreugdegezang.
Mert az Úr felséges, rettenetes; nagy király az egész földön.
Want de HEERE, de Allerhoogste, is vreselijk, een groot Koning over de ganse aarde.
Alánk veti a népeket, a nemzeteket lábaink alá.
Hij brengt de volken onder ons, en de natiën onder onze voeten.
Kiválasztja nékünk örökségünket, Jákób dicsőségét, a kit szeret. Szela.
Hij verkiest voor ons onze erfenis, de heerlijkheid van Jakob, dien Hij heeft liefgehad. Sela.
Felvonul Isten harsona- szónál, kürtzengés közt az Úr.
God vaart op met gejuich, de HEERE met geklank der bazuin.
Énekeljetek Istennek, énekeljetek; énekeljetek királyunknak, énekeljetek!
Psalmzingt Gode, psalmzingt! Psalmzingt onzen Koning, psalmzingt!
Mert az egész föld királya az Isten: énekeljetek bölcseséggel.
Want God is een Koning der ganse aarde; psalmzingt met een onderwijzing!
Isten uralkodik a nemzetek fölött; Isten ott ül az ő szentségének trónján. * (Psalms 47:10) Népek fejedelmei gyülekeztek össze, mint Ábrahám Istenének népe, mert Istené a földnek pajzsai; magasságos ő igen! *
God regeert over de heidenen; God zit op den troon Zijner heiligheid. De edelen der volken zijn verzameld tot het volk van den God van Abraham; want de schilden der aarde zijn Godes. Hij is zeer verheven!