Psalms 120

Grádicsok éneke. Nyomorúságomban az Úrhoz kiálték, és meghallgata engem.
Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
Mentsd meg, Uram, lelkemet a hazug ajaktól *és *a csalárd nyelvtől!
O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
Mit adjanak néked, vagy mit nyujtsanak néked, te csalárd nyelv?!
Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
Vitéznek hegyes nyilait fenyőfa parázsával.
Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
Jaj nékem, hogy Mésekben bujdosom és a Kédár sátrai közt lakom!
O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
Sok ideje lakozik az én lelkem a békességnek gyűlölőivel!
Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
Magam vagyok a békesség, de mihelyt megszólalok, ők viadalra *készek.*
Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.