Job 9

Felele pedig Jób, és monda:

Maar Job antwoordde en zeide:

Igaz, jól tudom, hogy így van; hogyan is lehetne igaz a halandó ember Istennél?

Waarlijk, ik weet, dat het zo is; want hoe zou de mens rechtvaardig zijn bij God?

Ha perelni akarna ő vele, ezer közül egy sem felelhetne meg néki.

Zo Hij lust heeft, om met hem te twisten, niet een uit duizend zal hij Hem beantwoorden.

Bölcs szívű és hatalmas erejű: ki szegülhetne ellene, hogy épségben maradjon?

Hij is wijs van hart, en sterk van kracht; wie heeft zich tegen Hem verhard, en vrede gehad?

A ki hegyeket mozdít tova, hogy észre se veszik, és megfordítja őket haragjában.

Die de bergen verzet, dat zij het niet gewaar worden, Die ze omkeert in Zijn toorn;

A ki kirengeti helyéből a földet, úgy hogy oszlopai megrepedeznek.

Die de aarde beweegt uit haar plaats, dat haar pilaren schudden;

A ki szól a napnak és az fel nem kél, és bepecsételi a csillagokat.

Die de zon gebiedt, en zij gaat niet op; en verzegelt de sterren;

A ki egymaga feszítette ki az egeket, és a tenger hullámain tapos.

Die alleen de hemelen uitbreidt, en treedt op de hoogten der zee;

A ki teremtette a gönczölszekeret, a kaszás csillagot és a fiastyúkot és a délnek titkos tárait.

Die den Wagen maakt, den Orion, en het Zevengesternte, en de binnenkameren van het Zuiden;

A ki nagy dolgokat cselekszik megfoghatatlanul, és csudákat megszámlálhatatlanul.

Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; en wonderen, die men niet tellen kan.

Ímé, elvonul mellettem, de nem látom, átmegy előttem, de nem veszem észre.

Zie, Hij zal voor mij henengaan, en ik zal Hem niet zien; en Hij zal voorbijgaan, en ik zal Hem niet merken.

Ímé, ha elragad *valamit,* ki akadályozza meg; ki mondhatja néki: Mit cselekszel?

Zie, Hij zal roven, wie zal het Hem doen wedergeven? Wie zal tot Hem zeggen: Wat doet Gij?

Ha az Isten el nem fordítja az ő haragját, alatta meghajolnak Ráháb czinkosai is.

God zal Zijn toorn niet afkeren; onder Hem worden gebogen de hovaardige helpers.

Hogyan felelhetnék hát én meg ő néki, és lelhetnék vele szemben szavakat?

Hoeveel te min zal ik Hem antwoorden, en mijn woorden uitkiezen tegen Hem?

A ki, ha szinte igazam volna, sem felelhetnék néki; kegyelemért könyörögnék ítélő birámhoz.

Denwelken ik, zo ik rechtvaardig ware, niet zou antwoorden; mijn Rechter zal ik om genade bidden.

Ha segítségül hívnám és felelne is nékem, még sem hinném, hogy szavamat fülébe vevé;

Indien ik roep, en Hij mij antwoordt; ik zal niet geloven, dat Hij mijn stem ter ore genomen heeft.

A ki forgószélben rohan meg engem, és ok nélkül megsokasítja sebeimet.

Want Hij vermorzelt mij door een onweder, en vermenigvuldigt mijn wonden zonder oorzaak.

Nem hagyna még lélekzetet se vennem, hanem keserűséggel lakatna jól.

Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.

Ha erőre kerülne a dolog? Ímé, ő igen erős; és ha ítéletre? Ki tűzne ki én nékem napot?

Zo het aan de kracht komt, zie, Hij is sterk; en zo het aan het recht komt, wie zal mij dagvaarden?

Ha igaznak mondanám magamat, a szájam kárhoztatna engem; ha ártatlannak: bűnössé tenne engemet.

Zo ik mij rechtvaardig, mijn mond zal mij verdoemen; ben ik oprecht, Hij zal mij toch verkeerd verklaren.

Ártatlan vagyok, nem törődöm lelkemmel, útálom az életemet.

Ben ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel niet; ik versmaad mijn leven.

Mindegy ez! Azért azt mondom: elveszít ő ártatlant és gonoszt!

Dat is een ding, daarom zeg ik: Den oprechte en den goddeloze verdoet Hij.

Ha ostorával hirtelen megöl, neveti a bűntelenek megpróbáltatását.

Als de gesel haastelijk doodt, bespot Hij de verzoeking der onschuldigen.

A föld a gonosz kezébe adatik, a ki az ő biráinak arczát elfedezi. Nem így van? Kicsoda hát ő?

De aarde wordt gegeven in de hand des goddelozen; Hij overdekt het aangezicht harer rechteren; zo niet, wie is Hij dan?

Napjaim gyorsabbak valának a kengyelfutónál: elfutának, nem láttak semmi jót.

En mijn dagen zijn lichter geweest dan een loper; zij zijn weggevloden, zij hebben het goede niet gezien.

Ellebbentek, mint a gyorsan járó hajók, miként zsákmányára csap a keselyű.

Zij zijn voorbijgevaren met jachtschepen; gelijk een arend naar het aas toevliegt.

Ha azt mondom: Nosza elfelejtem panaszomat, felhagyok haragoskodásommal és vidám leszek:

Indien mijn zeggen is: Ik zal mijn klacht vergeten, en ik zal mijn gebaar laten varen, en mij verkwikken;

Megborzadok az én mindenféle fájdalmamtól; tudom, hogy nem találsz bűntelennek engem.

Zo schroom ik voor al mijn smarten; ik weet, dat Gij mij niet onschuldig zult houden.

Rossz ember vagyok én! Minek fáraszszam hát magamat hiába?

Ik zal toch goddeloos zijn; waarom dan zal ik ijdellijk arbeiden?

Ha hóvízzel mosakodom is meg, ha szappannal mosom is meg kezeimet:

Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere met zeep;

Akkor is a posványba mártanál engem és az én ruháim is útálnának engem.

Dan zult Gij mij in de gracht induiken, en mijn klederen zullen van mij gruwen.

Mert nem ember ő, mint én, hogy néki megfelelhetnék, *és* együtt pörbe állanánk.

Want Hij is niet een man, als ik, dien ik antwoorden zou, zo wij te zamen in het gericht kwamen.

Nincs is közöttünk igazlátó, a ki kezét közbe vethesse kettőnk között!

Er is geen scheidsman tussen ons, die zijn hand op ons beiden leggen mocht.

Venné csak el rólam az ő veszszejét, és az ő rettentésével ne rettegtetne engem:

Dat Hij van op mij Zijn roede wegdoe, en dat Zijn verschrikking mij niet verbaasd make;

Akkor szólanék és nem félnék tőle: mert nem így vagyok én magammal!

Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.