Job 23

Felele pedig Jób, és monda:

Maar Job antwoordde en zeide:

Még most is keserű az én beszédem; súlyosabb rajtam a csapás, ha panaszkodom.

Ook heden is mijn klacht wederspannigheid; mijn plage is zwaar boven mijn zuchten.

Oh ha tudnám, hogy megtalálom őt, elmennék szinte az ő székéig.

Och, of ik wist, dat ik Hem vinden zou, ik zou tot Zijn stoel komen;

Elébe terjeszteném ügyemet, számat megtölteném mentő erősségekkel.

Ik zou het recht voor Zijn aangezicht ordentelijk voorstellen, en mijn mond zou ik met verdedigingen vervullen.

Hadd tudnám meg, mely szavakkal felelne nékem; hadd érteném meg, mit szólana hozzám.

Ik zou de redenen weten, die Hij mij antwoorden zou; en verstaan, wat Hij mij zeggen zou.

Vajjon erejének nagy volta szerint perelne-é velem? Nem; csak figyelmezne reám!

Zou Hij naar de grootheid Zijner macht met mij twisten? Neen; maar Hij zou acht op mij slaan.

Ott egy igaz perelne ő vele; azért megszabadulhatnék birámtól örökre!

Daar zou de oprechte met Hem pleiten; en ik zou mij in eeuwigheid van mijn Rechter vrijmaken.

Ámde kelet felé megyek és nincsen ő, nyugot felé és nem veszem őt észre.

Zie, ga ik voorwaarts, zo is Hij er niet, of achterwaarts, zo verneem ik Hem niet.

Bal kéz felől cselekszik, de meg nem foghatom; jobb kéz felől rejtőzködik és nem láthatom.

Als Hij ter linkerhand werkt, zo aanschouw ik Hem niet; bedekt Hij Zich ter rechterhand, zo zie ik Hem niet.

De ő jól tudja az én utamat. Ha megvizsgálna engem, úgy kerülnék ki, mint az arany.

Doch Hij kent den weg, die bij mij is; Hij beproeve mij; als goud zal ik uitkomen.

Lábam az ő nyomdokát követte; utát megőriztem és nem hajoltam el.

Aan Zijn gang heeft mijn voet vastgehouden; Zijn weg heb ik bewaard, en ben niet afgeweken.

Az ő ajakinak parancsolatától sem tértem el; szájának beszédeit többre becsültem, mint életem táplálékát.

Het gebod Zijner lippen heb ik ook niet weggedaan; de redenen Zijns monds heb ik meer dan mijn bescheiden deel weggelegd.

Ő azonban *megmarad* egy mellett. Kicsoda téríthetné el őt? És a mit megkiván lelke, azt meg is teszi.

Maar is Hij tegen iemand, wie zal dan Hem afkeren? Wat Zijn ziel begeert, dat zal Hij doen.

Bizony végbe viszi, a mi felőlem elrendeltetett, és ilyen még sok van ő nála.

Want Hij zal volbrengen, dat over mij bescheiden is; en diergelijke dingen zijn er vele bij Hem.

Azért rettegek az ő színe előtt, és ha csak rá gondolok is, félek tőle.

Hierom word ik voor Zijn aangezicht beroerd; aanmerk het, en vrees voor Hem;

Mert Isten félemlítette meg az én szívemet, a Mindenható rettentett meg engem.

Want God heeft mijn hart week gemaakt, en de Almachtige heeft mij beroerd;

Miért is nem pusztultam el e sötétség előtt, vagy miért nem takarta el előlem e homályt?!

Omdat ik niet uitgedelgd ben voor de duisternis, en dat Hij van mijn aangezicht de donkerheid bedekt heeft.