Job 26

Jób pedig felele, és monda:

فَأَجَابَ أَيُّوبُ وَقَالَ:

Bezzeg jól segítettél a tehetetlenen, meggyámolítottad az erőtelen kart!

«كَيْفَ أَعَنْتَ مَنْ لاَ قُوَّةَ لَهُ، وَخَلَّصْتَ ذِرَاعًا لاَ عِزَّ لَهَا؟

Bezzeg jó tanácsot adtál a tudatlannak, és sok értelmet tanusítottál!

كَيْفَ أَشَرْتَ عَلَى مَنْ لاَ حِكْمَةَ لَهُ، وَأَظْهَرْتَ الْفَهْمَ بِكَثْرَةٍ؟

Kivel beszélgettél, és kinek a lelke jött ki belőled?

لِمَنْ أَعْلَنْتَ أَقْوَالاً، وَنَسَمَةُ مَنْ خَرَجَتْ مِنْكَ؟

A halottak is megremegnek *tőle;* a vizek alatt levők és azok lakói is.

«اَلأَخْيِلَةُ تَرْتَعِدُ مِنْ تَحْتِ الْمِيَاهِ وَسُكَّانِهَا.

Az alvilág mezítelen előtte, és eltakaratlan a holtak országa.

الْهَاوِيَةُ عُرْيَانَةٌ قُدَّامَهُ، وَالْهَلاَكُ لَيْسَ لَهُ غِطَاءٌ.

Ő terjeszti ki északot az üresség fölé és függeszti föl a földet a semmiség fölé.

يَمُدُّ الشَّمَالَ عَلَى الْخَلاَءِ، وَيُعَلِّقُ الأَرْضَ عَلَى لاَ شَيْءٍ.

Ő köti össze felhőibe a vizeket úgy, hogy a felhő alattok meg nem hasad.

يَصُرُّ الْمِيَاهَ فِي سُحُبِهِ فَلاَ يَتَمَزَّقُ الْغَيْمُ تَحْتَهَا.

Ő rejti el királyi székének színét, felhőjét fölibe terítvén.

يَحْجِبُ وَجْهَ كُرْسِيِّهِ بَاسِطًا عَلَيْهِ سَحَابَهُ.

Ő szab határt a víz színe fölé - a világosságnak és setétségnek elvégződéséig.

رَسَمَ حَدًّا عَلَى وَجْهِ الْمِيَاهِ عِنْدَ اتِّصَالِ النُّورِ بِالظُّلْمَةِ.

Az egek oszlopai megrendülnek, és düledeznek fenyegetéseitől.

أَعْمِدَةُ السَّمَاوَاتِ تَرْتَعِدُ وَتَرْتَاعُ مِنْ زَجْرِهِ.

Erejével felriasztja a tengert, és bölcseségével megtöri Ráhábot.

بِقُوَّتِهِ يُزْعِجُ الْبَحْرَ، وَبِفَهْمِهِ يَسْحَقُ رَهَبَ.

Lehelletével megékesíti az eget, keze átdöfi a futó kígyót.

بِنَفْخَتِهِ السَّمَاوَاتُ مُسْفِرَةٌ وَيَدَاهُ أَبْدَأَتَا الْحَيَّةَ الْهَارِبَةَ.

Ímé, ezek az ő útainak részei, de mily kicsiny rész az, a mit meghallunk abból! Ám az ő hatalmának mennydörgését ki érthetné meg?

هَا هذِهِ أَطْرَافُ طُرُقِهِ، وَمَا أَخْفَضَ الْكَلاَمَ الَّذِي نَسْمَعُهُ مِنْهُ وَأَمَّا رَعْدُ جَبَرُوتِهِ فَمَنْ يَفْهَمُ؟».