Psalms 129

Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Nou menm, pèp Izrayèl se pou nou rekonèt sa: Yo te fè nou pase kont mizè nou depi nou te jenn.

Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:

Wi, depi nou te jenn, yo te fè nou pase kont mizè nou, men yo pa t' janm rive mete pye sou kou nou.

“Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar, Ama yenemediler beni.

Yo tonbe sou do nou, ou ta di moun k'ap bat tè pou plante.

Çiftçiler saban sürdüler sırtımda, Upuzun iz bıraktılar.”

Men, Seyè a pa nan patipri, li koupe kòd mechan yo te pase nan kou nou.

Ama RAB adildir, Kesti kötülerin bağlarını.

Moun ki pa vle wè moun Siyon yo, se pou yo wont, se pou yo fè bak.

Siyon’dan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.

Se pou yo tankou plant k'ap pouse arebò glasi: y'ap cheche anvan menm yo donnen.

Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.

Moun k'ap ranmase rekòt p'ap okipe yo menm, moun k'ap antre rekòt la p'ap mete yo nan pakèt li.

Orakçı avucunu, Demetçi kucağını dolduramaz onunla.

Moun k'ap pase bò la yo p'ap di: -Se pou Seyè a beni nou! N'ap beni ou nan non Seyè a!

Yoldan geçenler de, “RAB sizi kutsasın, RAB’bin adıyla sizi kutsarız” demezler.