Psalms 104

Kite m' di Seyè a mèsi! Seyè, Bondye mwen, ala gwo pouvwa ou gwo! Devan ou se respè, se chapo ba!

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

Ou vlope kò ou nan yon gwo limyè. Ou louvri syèl la tankou yon tant pou ou rete.

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

Ou bati kay ou sou nwaj yo ki plen dlo. Ou pran nwaj yo sèvi ou cha, yon kouran van ap pouse ou ale.

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

Ou fè van yo pote komisyon pou ou. Ou fè zèklè yo tounen sèvitè ou.

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

Ou mete latè kanpe fèm sou fondasyon li. Anyen pa ka brannen l'.

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

Ou mete lanmè sou li tankou yon rad, dlo te kouvri tout mòn yo.

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

Men, lè ou parèt devan yo, yo pran kouri. Lè yo tande loraj ou gwonde, yo met deyò.

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

Yo kouri desann sou mòn yo, yo pase nan fon yo, y' al pran plas ou te pare pou yo.

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

Ou ba yo limit pou yo pa janm depase, pou yo pa tounen vin kouvri latè ankò.

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

Ou fè sous dlo koule nan fon yo. Ou fè dlo koule nan mitan mòn yo.

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

Yo bay dlo pou bèt nan bwa yo bwè. Bourik nan bwa yo vin bwè lè yo swaf dlo.

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

Zwezo fè nich sou pyebwa ki bò dlo yo. Y'ap chante byen fò nan tout branch yo.

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

Ou rete nan syèl la, ou voye lapli wouze mòn yo. Ou kouvri tè a ak benediksyon ou.

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

Ou fè zèb pouse pou bèt yo manje. Ou fè plant moun bezwen yo grandi pou latè ka donnen manje,

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

pou latè ka donnen rezen ki bay diven pou fè kè lèzòm kontan, lwil pou fè figi yo fre, pen pou ba yo fòs.

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

Pyebwa Seyè yo, pye sèd li menm li te plante nan peyi Liban an, yo jwenn tou sa yo bezwen.

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

Se la zwazo fè nich yo. Sigòy fè kay yo sou tèt pyebwa yo.

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

Mòn apik yo se pou kabrit mawon yo ye. Daman kache nan twou wòch yo.

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

Ou te fè lalin pou l' make jou yo. Solèy la konnen kilè pou l' kouche.

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

Ou fè fènwa tonbe sou peyi a, li lannwit. Tout bèt nan rakbwa yo soti deyò.

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

Jenn lyon yo ap gwonde, y'ap chache manje. Y'ap mande Bondye ba yo manje.

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

Lè solèy leve, yo wete kò yo, y' al kouche nan twou yo.

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

Moun soti pou y' al travay, wi, pou y' al travay jouk solèy kouche.

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

Seyè, ou fè anpil bagay! Ou fè yo avèk bon konprann. Latè plen ak bagay ou fè.

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

Gade gwo lanmè a, li laj, li fon. Gen kantite bèt k'ap viv ladan l', gwo kou piti.

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

Se sou li gwo batiman yo ap pwonmennen. Gwo bèt lanmè ou te fè a, levyatan an, ap jwe ladan l'.

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

Se sou ou tout bèt sa yo konte, pou ou ba yo manje lè yo bezwen.

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

Ou ba yo manje, yo manje. Ou louvri men ou, yo manje plen vant yo.

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

Vire ou vire do ou, yo pran tranble. Lè ou wete souf yo, yo mouri frèt, yo tounen nan pousyè kote yo te soti a.

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

Men, lè ou soufle souf ou, ou bay lavi ankò. Konsa, ou bay latè yon lòt figi.

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

Se pou bèl pouvwa Seyè a rete jan l' ye a pou tout tan. Se pou Seyè a kontan ak tou sa li fè.

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

Li gade latè, latè pran tranble. Li manyen mòn yo, mòn yo pran fè lafimen.

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

M'ap pase tout lavi m' ap chante pou Seyè a. M'ap fè lwanj Bondye pandan tout tan m'ap viv la.

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

Mwen ta swete pawòl mwen fè l' plezi, paske se li ki fè kè m' kontan.

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

Se pou moun k'ap fè sa ki mal yo disparèt sou latè. Se pou pa gen mechan ankò! Kite m' di Seyè a mèsi! Lwanj pou Seyè a!

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!