Job 19

Jòb pran lapawòl, li di konsa:

Eyüp şöyle yanıtladı:

-Manyè sispann vire lòlòj mwen non! Manyè sispann kraze kouraj mwen ak tout pawòl sa yo?

“Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?

Tout tan n'ap plede joure m', n'ap trennen m' nan labou. Nou pa wont jan n'ap malmennen m' la a?

On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.

Menm si mwen ta fè sa m' pa t' dwe fè, ki jan pou sa ta ka fè nou mal?

Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.

Nou konprann nou pi bon pase m'. Nou di se paske mwen antò kifè m'ap pase tray sa a.

Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,

Nou pa wè se Bondye k'ap manyen avè m'. Se li menm ki pran m' nan pèlen.

Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.

Si m' rele anmwe ansasen, pesonn p'ap reponn. Si m' mande jistis, pesonn p'ap kanpe pou defann mwen.

“İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.

Bondye bare tout chemen devan mwen. M' pa ka pase. Li fè m' wè tou nwa devan mwen.

Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.

Li fè yo ban m' move non. Li fè m' pèdi tout byen m'.

Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.

Li minen m' tout jan. M'ap deperi. Li wete tout espwa m'. Mwen tankou yon pyebwa yo derasinen.

Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.

Bondye ankòlè nèt sou mwen. Li konsidere m' tankou yon lènmi.

Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.

Li voye yon bann malè sou mwen yon grenn kou, tankou yon lame k'ap atake m'. Yo rive sou mwen san m' pa wè sa. Yo sènen m' anndan lakay mwen.

Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.

Bondye fè frè m' yo renka kò yo sou mwen. Zanmi m' yo kouri pou mwen.

“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.

Tout fanmi mwen yo, tout bon zanmi m' yo disparèt. Moun mwen te konn resevwa lakay mwen bliye m'.

Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.

Ata sèvant lakay mwen pa rekonèt mwen. Pou yo, yo pa janm konnen m'.

Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.

Si mwen rele yon domestik, li pa reponn mwen. Mwen te mèt lapriyè nan pye l', li pa okipe m'.

Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.

Madanm mwen pa ka pran sant mwen. Ata pwòp pitit mwen yo pè pwoche bò kote m'.

Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.

Tout timoun ap pase m' nan betiz. Si m' fè yon ti kanpe, yo pase m' nan tenten.

Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.

Pi bon zanmi m' yo ap gade m' ak degoutans. Sa m' pi renmen yo ap pale sou do m'.

Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.

Mwen tounen zo ak po. Sa ki rete pou m' mouri a pa anyen.

Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.

Nou se zanmi m'. Pitye pou mwen! Pitye! Se Bondye menm ki leve men sou mwen.

“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı’nın eli vurdu bana.

Poukisa pou nou leve dèyè m' tou menm jan ak Bondye? Koulye a, nou pa pèsekite m' kont nou?

Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?

Si sèlman te gen yon moun pou kouche pawòl mwen yo, pou ekri yo sou papye,

“Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,

pou grave yo ak sizo sou wòch plat, pou yo toujou rete make!

Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!

Mwen menm, mwen konnen moun ki gen pou vin pran defans mwen an byen vivan. Se li menm an dènye k'ap kanpe sou latè pou pale pou mwen.

Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.

Apre m' fin mouri, l'ap mete m' kanpe bò kote l'. M'a wè Bondye ak pwòp je m'.

Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı’yı göreceğim.

Se mwen menm menm k'ap wè l'. Se p'ap yon lòt moun! Kè m' ap fann,

O’nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!

paske n'ap mande ki jan pou n' fè m' pase mizè ankò? Ki rezon n'ap jwenn nan mwen pou nou atake m'?

Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,

Men, atansyon pou se pa sou nou nepe a tonbe, lè Bondye va soti pou pini moun ki antò yo. Lè sa a, n'a konnen gen yon moun k'ap jije tout bon.

Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”